Drie zussen waarvan twee met echtgenoot komen samen in het ouderlijk huis om midzomer te vieren. Moeder Ingrid woont daar alleen, haar man is overleden. Ook Axel, een huisvriend is van de partij. Aanvankelijk keuvelt het gezelschap er vrijblijvend op los, maar als de muur achter hen omhoog is gehesen, gaat de beerput open.
Recensies
De vader wil niet dat zijn dochter hem zijn verwekker noemt. Hij verliet haar moeder voor de geboorte. Omdat moeder contact verbood, ziet hij haar nu voor het eerst, maar ook voor het laatst, want hij is terminaal.
Stichting SIP brengt met Nijntje de musical een kleurrijke, moderne en vermakelijke versie van de prentenboeken van Dick Bruna op de planken. Met nieuwe verhalen van de hand van woordkunstenaar Ivo de Wijs en bekende, vrolijke Nijntje-liedjes die goed gezongen zijn.
Wie is er dood? Die vraag houdt de kijker in zijn greep vanaf het begin van Het oog van de storm, het derde toneelstuk van Florian Zeller dat in Nederland gespeeld wordt. Sinds hij The Father verfilmde met Anthony Hopkins is hij een wereldster. Zeller schreef tien toneelstukken die al in 45 landen zijn opgevoerd.
Bij aanvang vraagt een van de spelers het publiek naar Jonas en de walvis. Een kind antwoordt vele minuten lang -wel zeer bijzonder- onverstaanbaar voor de toeschouwers en wordt ook nog eens aangemoedigd verder te vertellen, waardoor mijn gedachten nog verder wegdwalen. Dit zal tijdens de voorstelling nog vaker gebeuren.
In Londen en New York was het een hit. Stage Entertainment ensceneerde het al in Duitsland, maar Albert Verlinde vond het te Frans voor ons land, maar producent Michael Morssinkhof dacht daar dus anders over. Hij brengt samen met Theater Terra met deze Amélie de eerste productie van Terra uit die zich niet richt op jeugdig publiek.
Griet wordt door haar aan alcohol verslaafde vader, onbeholpen moeder en verwende broer in huis als sloof gebruikt. “Poetsen en zwijgen, zo kan het niet blijven”, zingt ze. Ze wil vrijheid! Dus loopt ze weg van huis, de grote boze stad in. Broer Hans wordt op pad gestuurd om haar weer thuis te brengen.
Met het verglijden van tijd vervagen onze herinneringen, maar muziek neemt in ons menselijk geheugen een bijzondere plaats in. Dat is het vertrekpunt van Dwaalhuis van Holland Opera, een achtplus-voorstelling over dementie.
‘Ik weet niet hoe het verder gaat’ zegt de zangeres na ruim een uur. We hebben dan al ruim tien nummers gehoord van een prachtig zingende Nynke Laverman. Het blijkt het begin van een aangrijpend uitgesproken bekentenis over machteloosheid over hoe het verder moet met de aarde.
De Vreemdeling is een hybride voorstelling. Het is een vertelling, een installatie, een reisverslag en een performance tegelijk over vluchtelingen en smokkelaarspraktijken in Noord-Afrika.
In een zwarte outfit met kleurig sjaaltje en op hippe sneakers komt Simone Kleinsma het podium opgelopen. In anderhalf uur neemt ze ons mee in de periode na de dood van haar grote liefde Guus Verstraete.
‘Soms moet je niet alleen aan je zelf denken’ zegt Gey tegen Piranti. Er gaat een hoorbare schok van ontzetting door de zaal. Gey is een Nederlandse militair in voormalig Nederlands Indië die Piranti in dienst heeft als huishoudster, maar hij slaapt ook met haar en ze hebben een kind samen.