Oogentroost is de tweede voorstelling van Ayşegül Karaca. De theatermaker ziet slechts twintig procent maar heeft zelf het gevoel soms meer te zien dan mensen zonder oogafwijking. Met behoorlijk wat zelfspot vertelt ze over de omweg die ze maakte om te komen waar ze nu is, als acteur én als mens. Anouk Beugels deed de regie.
Recensies
Met alleen telefoonstemmen als tegenspeler levert Daniel Boissevain een enorme acteerprestatie. In de spannende thriller De schuldige, naar een filmscript van de Deense cineast Gustav Möller en co-scenarist Emil Nygaard Albertsen, speelt hij een agent die in afwachting van een rechtszaak van straat is gehaald en op de meldkamer moet werken.
Begin 20e eeuw werd een immens schip gebouwd waarvan men dacht dat het onzinkbaar was. Het cruiseschip vertrok in april 1912 vanuit Southampton naar New York. Veel passagiers hoopten op een beter leven in Amerika. Het schip was verdeeld in drie klassen, de eerste was voor de rijken, de tweede leek op een goed provinciehotel en de derde klasse was voor de paupers.
“Mannen die hun gezin vermoorden knappen niet opeens. Ze plannen.” Na de scheiding was het vier maanden compleet stil en toen sloeg hij toe. Hadewych Minis speelt in de monoloog Girls and Boys een moeder van twee jonge kinderen die door haar ex-man, hun vader, vermoord worden.
Gewone mensen in alledaagse kleding, een warm verhaal en het ontbreken van glamour en spektakel maken Come from away tot een zeer sympathieke voorstelling. Maar het gaat al snel een beetje kabbelen.
Op een groot doek worden de verschillende personages in deze whodunnit in ouderwetse filmstijl geprojecteerd. De aftrap van de nieuwe versie van theaterthriller The Mousetrap is in stijl met de rest van de voorstelling: klassiek en eendimensionaal.
Briljant. Ook de derde revue van Alex Klaasen na Showponies 1 en 2 is in alle opzichten een fascinerend geheel van grenzeloze creativiteit. In een uiterst soepel geregisseerde show laat Klaasen nogmaals zien dat hij tot de grootste podiumkunstenaars van ons land behoort.
De voorstelling Meisjes pakken de jongens van de Toneelmakerij wordt aangekondigd als een stoere schoolpleinkomedie maar in deze productie, die inderdaad heel grappig is, wordt ook een serieus thema behandeld, namelijk vooroordelen over typisch meisjes- en jongensgedrag en dwingende gendernormen.
Kirsten van Teijn had het op haar 28e allemaal: samenwonend met een leuke man en een prima leven. Maar toen ontmoette ze háár. Spijkerpak, mooie, ronde billen en Van Teijn stond in vuur en vlam. Voor het eerst werd ze verliefd op een vrouw. Haar vriend gaf haar de ruimte die verliefdheid verder te ontdekken.
Toen Flip Zonne Zuijderland besloot in transitie te gaan – van ‘meisje’ naar ‘jongen’ -, was dat niet alleen voor hém een grote verandering. Moeder Inez Derksen, artistiek leider van Het Laagland, ging een rouwproces in. Ze had het gevoel haar dochter te verliezen.
Zijn eerste show, Ultimatum, werd lovend ontvangen en nu is daar de langverwachte tweede van cabarettalent Alex Ploeg: Ego. Helaas is deze minder goed dan zijn debuutvoorstelling. De eerste minuten, over de lockdown en COVID-19, zijn vermakelijk maar wel wat achterhaald. Het kabbelt wat en zorgt niet voor een pakkend begin.
Als drager van de prestigieuze Louis Davidsring, een onderscheiding op het gebied van kleinkunst, raakte Claudia de Breij geïnteresseerd in de joodse comédienne Heintje Davids, de eerste drager van deze ring. Toen ze ook nog hoorde dat Heintje vlakbij het huis van De Breij ondergedoken had gezeten was dat de aanzet tot haar nieuwe voorstelling.