‘Was het geen feestje? Daar hebben we toch af en toe behoefte aan in deze tijd?’ Artistiek directeur Ted Brandsen is trots en tevreden na afloop van de première van Don Quichot. En volstrekt terecht.
Recensies
De slotscène is overdonderend. Het publiek staat als één man op en klapt de handen stuk voor de nieuwe president van Amerika, Michelle Obama wat eigenlijk pas later tot mij doordringt.
De politie waarschuwt dat met de metro reizen na zeven uur ’s avonds op eigen risico is en ook Central Park een no go area is in het donker. Welkom in het New York van de jaren zeventig. De recessie maakt het er niet beter op voor protagonist Tony Manero (Buddy Vedder).
De bijna tachtigjarige Björn Ulvaeus, aanwezig bij de première, bedacht het concept waarbij het publiek niet alleen een musical met ABBA-liedjes krijgt voorgeschoteld, maar ook een viergangendiner en een afterparty.
Het moest en zou indrukwekkend worden, zo bedacht producent Gert Verhulst. En dus vliegt al na enkele minuten een bommenwerper door de zaal. En dus verschijnen er met grote regelmaat grote militaire vrachtwagens. En dus zijn er vele massascènes. En dus zijn er rijdende tribunes. En dus is de muziek bombastisch. En dus is dat jammer.
Meer. Harder. En nog meer. En nog harder. Flink uitpakken hoort vaak bij musical. Maar overdaad schaadt. Het leidt tot onverschilligheid en afstand met als gevolg dat Moulin Rouge geen moment raakt. Maar het is ondanks het flutverhaaltje wel een goed gemaakte musical.
In de Eerste Wereldoorlog was Nederland neutraal. Dat kwam de toenmalige Nederlandse Cocaïnefabriek goed uit want daardoor konden de angstremmende en pijnstillende pillen die zij verkochten aan alle landen die betrokken waren bij de oorlog geleverd worden.
Rigoletto is gek geworden. Hoe dat zo gekomen is zien we in flashbacks. Met deze ingreep heeft regisseur Damiano Michielleto de spanning fors verminderd bij het kijken naar deze beroemde opera van Verdi. Misschien is dat ook niet zo heel erg. Immers, bij opera gaat het toch vooral om de muziek en die is fantastisch.
Met een stevige driemansband en verrassend leuke citaten uit het repertoire van Meat Loaf en Queen is Bluebeard een spannende popopera met klassieke elementen. Het typeert Holland Opera dat eigenzinnigheid altijd weet te combineren met voorstellingen die een breed publiek kunnen aanspreken zonder concessies te doen aan artistieke ambitie.
Zummerbühne bouwt in de provincie Groningen aan een mooie traditie met grootschalige locatievoorstellingen met nieuw geschreven verhalen over de regio. Wat begon met een geslaagd Hollands Hoop, kreeg een vervolg met het wisselend ontvangen Ripperda. De grote vloed is de derde productie. Het geheel oogt schitterend, maar de tekst is moeizaam.
Het tegendraadse theatergezelschap De Warme Winkel is opnieuw te zien in het Amsterdamse Bostheater met een muziektheaterspectakel, samen met Touki Delphine en Asko/Schonberg. Met Zomeroffer komt het met een waardige opvolger van het bejubelde kostuumdrama De Drie Musketiers.
De jaarlijkse zomerproductie van Theatergroep Suburbia is de laatste regie van Albert Lubbers die met pensioen gaat. Hij richtte het gezelschap uit Almere op in 2004. Een opmerkelijke en moedige stap van Lubbers in een stad die niet bekend staat als geweldig kunstminnend.