De oude stadsarchivaris vertelt verhalen over de afgelopen zeshonderd jaar van Almelo wat direct daarna in grote scènes tot leven komt. Dat is best aardig, maar ook wat langdradig. Maar in de tweede helft vertelt hij ook uitvoerig over zijn te vroeg gestorven vrouw en wisselen geschiedenis en persoonlijk drama elkaar mooi af en wordt het zelfs aangrijpend.
Recensies
Het openingsbeeld is subliem. We kijken uit op het water van waaruit de acht spelers ons als vogels, gehuld in prachtige kledij, tegemoet lopen. De meeuwen in de lucht krijgen we cadeau. Even later zijn de vogels mannen en vrouwen geworden en ontvouwt zich een verhaal over de ecologische gevolgen van de aanleg van de Afsluitdijk.
Met Falsettos heeft producent OpusOne weer een pareltje gecreëerd met muziek van hoog niveau en een ijzersterke cast. Ondanks de dertigjarige leeftijd van het stuk zijn de thema’s nog steeds actueel. De worsteling van een samengesteld gezin en het lef om te kiezen voor de liefde gaat gepaard met humor en ontroering.
‘Je doet alsof je stiekem naar de hoeren bent geweest.’ De vrouw spreekt haar echtgenoot bits toe. Ze ruikt onraad. Hij telefoneerde zojuist met zijn ex die het huis is uitgezet door haar man. Ex van Marius von Mayenburg is in goede handen bij Suburbia. Het Almeerse gezelschap maakt er een vlijmscherpe voorstelling van.
De naamswijziging van De Warme Winkel naar toneelgroep Amsterdam (voorheen De Warme Winkel) is de meest originele marketingcampagne voor een voorstelling die ik ooit zag. Jammer dat die voorstelling zo tegen valt.
Tegen het eind verschijnt dan toch nog de koning op 1 juli 1863, de dag dat in Nederland de slavernij wordt afgeschaft. Raymi Sambo als Willem III excuseert zich voor zijn regering die bestaat uit ‘angsthazen en opportunisten’. Het is een mooi moment in het orginele, zeer aangrijpende Ik zeg toch sorry dat Theatergroep Aluin en Raymi Sambo Maakt samen spelen.
De hoepels om doorheen te springen staan er, de titel Jannie The Show Dog hangt in felgekleurde neonlampen prominent boven de vloer en het zilveren glittergordijn voorspelt show en spektakel. Jannie de hond is echter nergens te bekennen.
Kan een voorstelling volmaakt zijn? Jazeker. Blauwdruk dat twee jaar geleden imponeerde met Ik hoop op zegen in het Amsterdamse Bos levert met haar vierde productie een juweel af dat barst van inventiviteit, eigenzinnigheid en spelplezier. Een ingebeelde ziekte is komisch, intelligent en ronduit voorbeeldig geënsceneerd. Voor mij de voorstelling van het jaar.
Vanaf het eerste moment heeft woordkunstenaar Derek Otte door zijn open, ontwapenende uitstraling een grote gunfactor, maar zijn voorstelling blijft wat te veel aan de oppervlakte.
Boukje Schweigman wil met Eros de vrouwelijke sensualiteit vieren. Dat is niet gelukt. De imponerende drummers maken Eros wel spannend, maar de zes dansende vrouwen houden de aandacht niet vast.
Nooit de overeenkomsten gezien tussen voetbal en dans? Ga naar FTBLL – Can you kick it? en je bent overtuigd. Verdedigen is dansen, sliden kan ook gracieus, trucjes zijn er zowel in breakdance als in straatvoetbal.
Is verandering een kans? Die vraag komt regelmatig voor in Under wetter, de nieuwe spektakelproductie van Tryater. Heden, verleden en toekomst komen samen in dit verhaal over een ijsbaan waar al jarenlang niet meer wordt geschaatst, maar waarvan het bestuur wel twee keer per jaar vergadert.
Pagina's
