“Mannen die hun gezin vermoorden knappen niet opeens. Ze plannen.” Na de scheiding was het vier maanden compleet stil en toen sloeg hij toe. Hadewych Minis speelt in de monoloog Girls and Boys een moeder van twee jonge kinderen die door haar ex-man, hun vader, vermoord worden.
Recensies
Gewone mensen in alledaagse kleding, een warm verhaal en het ontbreken van glamour en spektakel maken Come from away tot een zeer sympathieke voorstelling. Maar het gaat al snel een beetje kabbelen.
Op een groot doek worden de verschillende personages in deze whodunnit in ouderwetse filmstijl geprojecteerd. De aftrap van de nieuwe versie van theaterthriller The Mousetrap is in stijl met de rest van de voorstelling: klassiek en eendimensionaal.
Briljant. Ook de derde revue van Alex Klaasen na Showponies 1 en 2 is in alle opzichten een fascinerend geheel van grenzeloze creativiteit. In een uiterst soepel geregisseerde show laat Klaasen nogmaals zien dat hij tot de grootste podiumkunstenaars van ons land behoort.
De voorstelling Meisjes pakken de jongens van de Toneelmakerij wordt aangekondigd als een stoere schoolpleinkomedie maar in deze productie, die inderdaad heel grappig is, wordt ook een serieus thema behandeld, namelijk vooroordelen over typisch meisjes- en jongensgedrag en dwingende gendernormen.
Kirsten van Teijn had het op haar 28e allemaal: samenwonend met een leuke man en een prima leven. Maar toen ontmoette ze háár. Spijkerpak, mooie, ronde billen en Van Teijn stond in vuur en vlam. Voor het eerst werd ze verliefd op een vrouw. Haar vriend gaf haar de ruimte die verliefdheid verder te ontdekken.
Toen Flip Zonne Zuijderland besloot in transitie te gaan – van ‘meisje’ naar ‘jongen’ -, was dat niet alleen voor hém een grote verandering. Moeder Inez Derksen, artistiek leider van Het Laagland, ging een rouwproces in. Ze had het gevoel haar dochter te verliezen.
Zijn eerste show, Ultimatum, werd lovend ontvangen en nu is daar de langverwachte tweede van cabarettalent Alex Ploeg: Ego. Helaas is deze minder goed dan zijn debuutvoorstelling. De eerste minuten, over de lockdown en COVID-19, zijn vermakelijk maar wel wat achterhaald. Het kabbelt wat en zorgt niet voor een pakkend begin.
Als drager van de prestigieuze Louis Davidsring, een onderscheiding op het gebied van kleinkunst, raakte Claudia de Breij geïnteresseerd in de joodse comédienne Heintje Davids, de eerste drager van deze ring. Toen ze ook nog hoorde dat Heintje vlakbij het huis van De Breij ondergedoken had gezeten was dat de aanzet tot haar nieuwe voorstelling.
Drie zussen waarvan twee met echtgenoot komen samen in het ouderlijk huis om midzomer te vieren. Moeder Ingrid woont daar alleen, haar man is overleden. Ook Axel, een huisvriend is van de partij. Aanvankelijk keuvelt het gezelschap er vrijblijvend op los, maar als de muur achter hen omhoog is gehesen, gaat de beerput open.
De vader wil niet dat zijn dochter hem zijn verwekker noemt. Hij verliet haar moeder voor de geboorte. Omdat moeder contact verbood, ziet hij haar nu voor het eerst, maar ook voor het laatst, want hij is terminaal.
Stichting SIP brengt met Nijntje de musical een kleurrijke, moderne en vermakelijke versie van de prentenboeken van Dick Bruna op de planken. Met nieuwe verhalen van de hand van woordkunstenaar Ivo de Wijs en bekende, vrolijke Nijntje-liedjes die goed gezongen zijn.
Pagina's
