Zijn opening is ‘hoopgevend’. Geen verhalen over racisme en discriminatie. Saman Amini belooft dat het programma wat lichtvoetiger wordt. ‘Vanavond gaan we het hebben over trauma, depressie en suïcide.’
Recensies
Een van de drie gloednieuwe grote voorstellingen die tijdens de negende editie van Opera Forward Festival te zien was is het impactvolle voorstelling Codes van de Vlaamse regisseur Gregory Caers.
Hoe kijken babyboomers terug op hun leven en verworvenheden? Daarover gaat We are the lucky ones. Maar liefst tachtig interviews hebben de makers teruggebracht tot een eigentijds opera van een uur en drie kwartier. Het idee was mooi en de uitvoering is heel goed. De voorstelling voelt warm en sympathiek maar de inhoud is voorspelbaar waardoor de impact gering is.
‘Fucking volgeboekte zalen voor Madame moederneukende Butterfly. Steeds opnieuw dat kutverhaal met die tyfuszinnen. Ik krijg ’t m’n strot niet uit. Fucking hel!’
Met hun tiende voorstelling richten de Verleiders hun giftige pijlen op de consultancy. Daarin gaat het over dure bureaus als McKinsey en KPMG die veel geld verdienen met adviezen waarvan de waarde meer dan eens twijfelachtig is. Het resultaat is soms vlijmscherp.
In hun recente voorstelling A Beauteous evening, calm and free, een gedicht van William Wordsworth, laat theatergroep De Warme Winkel aan de hand van een lange, lange lijst die droogweg wordt opgesomd, zien hoe diersoorten (vogels, reptielen, insecten) het loodje hebben gelegd. Als in een ritueel, een plechtstatige herdenking geeft De Warme Winkel, die zelf in haar voorbestaan
Jeugdtheatergezelschap Als het ware schuwt de grote thema’s niet.
Hoe ga je om met buiten de norm vallen? De twee vaders Pap en Papa proberen te achterhalen waarom hun jonge zoon Zeno opeens niet meer naar school wil. Zeno krijgt een levenslesje, maar ook Pap en Papa krijgen er zelf een voorgeschoteld.
Na de pauze vraagt ze mensen in de zaal wat we van Jo Bouillon, haar zoveelste man, vinden. Het gemak waarmee ze door de vierde wand breekt, bevestigt wat we dan al lang weten. Channah Hewitt die we eerder in Les Miserables zagen, is een veelzijdige theaterpersoonlijkheid en eist alle aandacht op met gloedvolle zangpartijen, overtuigend spel en sterke dans.
Net geen vijftig jaar oud, maar een halve eeuw later schittert het avondvullende ballet van George Balanchine nog steeds in volle glorie. In Amsterdam kon je Jewels bijna twintig jaar geleden voor het eerst bewonderen bij Het Nationale Ballet. De nieuwe balletgeneratie maakt er opnieuw een sprankelend sieraad van. Met belangrijke bijdragen van – hoe bijzonder!
Ongeschreven, het debuutprogramma van Kim Schuddeboom, kwam nog over als een aaneenschakeling van stukjes die het in de Amsterdamse comedyclub Toomler goed hadden gedaan.
Zijn carrière besloeg zestig jaar. Rob de Nijs scoorde talloze hits en zijn liefdesleven was altijd voer voor de roddelpers. Geen wonder dat meerdere producenten bij hem aanklopten voor een musical. De Nijs koos voor Joop van den Ende. Dat pakt goed uit.
Pagina's
