Hartverwarmende voorstelling is actueel én tijdloos

Hoe gaan we om met liefde in deze tijd van klimaatverandering? Dansgezelschap ICK Amsterdam en Toneelgroep Oostpool maakten onder regie van Marcus Azzini hierover een voorstelling waarin hun twee disciplines elkaar ontmoeten. De dans is niet altijd van toegevoegde waarde, maar het spel en de tekst zijn een genot om naar te kijken en luisteren. De voorstelling is zowel actueel als tijdloos.

De voorstelling begint bij een toevallige ontmoeting tussen twee mannen, die verliefd op elkaar worden. De een (Kendrick Etmon) serieus, zachtaardig en de last van de wereld op zijn schouders meetorsend. De ander (Ludwig Bindervoet) speels, open en leergierig. In vijf aktes ontdekken ze elkaar, hun verliefdheid en hun angsten, tegen de achtergrond van een wereld die steeds meer beschadigd dreigt te raken – en misschien wel ophoudt te bestaan. Kun je je in deze situatie wel overgeven aan verliefdheid die inslaat als een bom?

De tekst van Hannah van Wieringen is prachtig: poëtisch, maar toch helder, zoekend, oprecht en meeslepend. In combinatie met het sterke, naturelle spel van Etmon en Bindervoet en de chemie die je duidelijk tussen hen voelt, word je meegetrokken in hun prille liefde, hun gevoelens en gedachten, en hun overwegingen over de huidige tijd.

De zeven dansers dansen vaak tussen de twee acteurs door. Emio Greco & Pieter C. Scholten hebben de choreografieën simultaan met de teksten van Van Wieringen gecreëerd dus de dans beeldt niet het script uit. Dit is vooral in de eerste aktes te merken en doet soms de vraag opwerpen wat de dans toevoegt aan het geheel. Zeker, het zorgt voor meer dynamiek, maar de rauwe energie die de choreografen zeggen erin te hebben gestopt, komt niet helemaal over. Wel is de synchronie van de dansers erg knap en naar het einde van de voorstelling toe lijken de dansen meer samen te vloeien met het toneelspel. Ze blijven op afstand, maar maken wel meer de emoties van het stuk invoelbaar. Vooral de choreografie waarin paniek wordt uitgebeeld, is treffend en zelfs een beetje beangstigend.

Regisseur Azzini noemt All Over – Acts of Love een dansvoorstelling, “om het helder te houden”. Ik zou het echter eerder een toneelvoorstelling met dans noemen, om niet-dansliefhebbers de kans niet te ontnemen deze mooie voorstelling in hun hart te kunnen sluiten.