Na tien jaar zijn De Verleiders terug met een voorstelling over geld. De eerste Door de bank genomen werd historisch theater. In een smakelijke standup-achtige show was de boodschap onontkoombaar. De overheid moet het geldstelsel controleren, de rol van banken is veel te groot.
Recensies
Kan het nog klassieker dan Les miserables? De oubolligheid raakt al snel op de achtergrond door het spektakel maar ook door het vocale vuurwerk. En dat is enorm.
Snak is alweer het achtste cabaretprogramma van de zelfbenoemde 'knuffeltukker' Nathalie Baartman. Het is een knappe, onnavolgbare mengelmoes van soms idiote grappen maar ook diep gevoelde liefde voor de medemens. Ook al heeft die een jas aan die oogt als een dekbed.
De hele avond voel je zijn oprechte ongemak door alles heen. Soms over de top aanwezig, soms licht schemerend. Tot het laatste lied. Een nummer met een prachtige tekst, geschreven door Peter van Rooijen, waarin Wart Kamps gaandeweg meer zichzelf durft te zijn en zijn rug recht. Figuurlijk dan, want door zijn scoliose -een scheve rug- kan dat niet letterlijk.
Toen Britt, de zangeres van de Leif de Leeuw Band, besloot in transitie te gaan, sprak bandleider Leif direct zijn steun uit. Bijzonder. Beiden konden immers niet weten wat er met Britts stem zou gebeuren. Dat is een jaar of vijf geleden. Britt nam toen al liedjes op die we in Who the fuck is Britt op het achtertoneel geprojecteerd zien.
Het is een mooi idee: Sterdanser Nureyev laten vertellen over zijn leven, omringd door twee dansers die onder meer stukjes uit het fameuze La Bayadère laten zien met acteur en ex-danser Jan Kooijman als Nureyev.
‘Mijn hart is wel monogaam.’ Met die opmerking komt Stijn weer eens goed weg bij zijn schoonmoeder die hem stevig onderhoudt over zijn excessieve vreemdgaan, terwijl zijn vrouw dood gaat aan borstkanker.
Enkele dagen voor de première bleek dat toneelschrijver Jamal Ouariachi en De Spelersfederatie een conflict hadden gekregen over aanpassingen in de tekst. Dat liep zo hoog op dat de schrijver zich in een gewichtige verklaring distantieerde van zijn stuk. Hij vond zijn script vol ‘nodeloze onzin’ te zeer aangetast door de theatermakers.
Sadettin Kirmiziyüz kennen we als begenadigd verteller die veelal in zijn werk vertrekt vanuit zijn eigen beleefwereld. En dus gaan zijn voorstellingen vaak over de twee culturen waartussen Kirmiziyüz verkeert. Geboren in Zupthen uit ouders van Turkse komaf verhaalde Kirmiziyüz uitgebreid over zijn familie met als grootste hit Someday my prince will come uit 2012.
Na een boek en een documentaire is de zoektocht van Merlijn Kamerling naar zijn vader nu ook in het theater te zien. Waar de voorstelling gejaagd begint, valt gaandeweg de verstilling in.
Verdi is natuurlijk vooral bekend als de operacomponist van ijzeren repertoire als Nabucco en Aïda. Zijn Requiem is veel minder bekend. Er zijn maar weinigen die Mozart benaderen, maar in monumentaliteit komt Verdi aardig in de buurt.
Jasper van der Veen wordt vader. Waar zijn vriendin geniet van de zwangerschap, veroorzaakt de aankomende baby bij hem vooral veel paniek. Op welke wereld zetten ze hun kind, en kan hij het vaderschap wel aan?