Bij binnenkomst moet het publiek een nummertje trekken uit een apparaat, dat wekt de verwachting dat het een interactieve voorstelling betreft.
Toneel
Mooi dat Cloaca weer te zien is. De teloorgang van de mannenvriendschappen is de kern van het originele stuk dat Maria Goos in 2002 schreef op de acteurs.
Wie ben je als je jarenlang pillen slikt en wat blijft er van je persoonlijkheid over zonder medicatie? Die vraag speelt een grote rol in The almighty sometimes.
Anne Wil Blankers excelleert als grootmoeder ‘Omie’. Haar kleinzoon (Daniel Cornelisse) woont dicht bij haar kunstgalerie waar volgens hem nooit écht goede kunst hing.
De opening is gewaagd en prachtig. Een stokoud stel komt zwijgend en langzaam lopend de speelvloer op. Even later klinkt muziek uit de sixties en zijn beiden aan het dansen.
‘De dorpsgek van vroeger vond niemand eng. Maar een verward iemand op straat verkeert in een isolement. Ik zou graag willen dat mensen met een afwijking er gewoon bij horen.
Theatermaker Raymi Sambo gaat in gesprek met critici Marijn Lems van NRC en Jos Schuring van Scènes over de voorstelling 1000 aanslagen op de Obama’s.
Het openingsbeeld is prachtig. Het gezin zit in de nok van het huis na een enorme overstroming. Ze mopperen op elkaar en eigenlijk houden ze daar nooit meer mee op.
De start van de productie is niet het begin, maar wel het moment van aanvang en is fantastisch.
De slotscène is overdonderend. Het publiek staat als één man op en klapt de handen stuk voor de nieuwe president van Amerika, Michelle Obama wat eigenlijk pas later tot mij doordringt.
‘Bedankt voor uw steun, vooral hier.’ Actrice Trudy Klever spreekt het publiek kort toe na afloop van Wind, geënsceneerd in een koeienstal op een boerderij in Onnen in de gemeente
Het tegendraadse theatergezelschap De Warme Winkel is opnieuw te zien in het Amsterdamse Bostheater met een muziektheaterspectakel, samen met Touki Delphine en Asko/Schonbe
Pagina's
