Vakkundig vermaak

Als hij opkomt scoort Jon van Eerd direct een open doekje. Na een minuut is het toneel weer leeg. Van Eerd houdt het publiek lange tijd gevangen in onzekerheid. Hoe hij dat doet moet de bezoeker vooral zelf ervaren. Deze opening is verrassend en gedurfd en daarmee toont Jon van Eerd zijn lef.

Dat Van Eerd een hartstochtelijk theaterdier is, blijkt in Harrie neemt de benen weer eens overduidelijk. Van Eerd wil zijn publiek vermaken en dat doet hij vakkundig. Vooral zijn timing is meesterlijk. Hij geeft de toeschouwers wat ze verwachten, maar houdt er ook van om de mensen op het verkeerde been te zetten, zoals bij de opening. 

Het is dan ook jammer dat het vakmanschap van Van Eerd en zijn medespelers, Margot Dames, Joey Schalker en Arie Cupe, het ditmaal moeten doen met een script dat niet zo sterk is. Van Eerd alias Harrie Vermeulen is politieagent. De commissaris wil een illegaal bordeel sluiten, maar heeft bewijzen nodig. Dat is de opdracht aan Harrie, samen met Barrie, zijn sullige collega en ook zijn neef.

Deze twaalfde Harrie-voorstelling is meer dan andere stukken van Van Eerd vooral een vehikel voor diverse showacts, van een hilarisch nummer paaldansen, een Harrie Krishna collectant, tot koddige liedjes en een goochelaar. De woordgrappen zijn soms hilarisch maar Harrie neemt de benen is lang niet zo leuk als Harrie en Eva met zijn malle kostuums en uitbundige decor of het ingenieus geconstrueerde Harrie let op de kleintjes. Het verhaal heeft een aardige ontknoping, maar als geheel is deze voorstelling toch minder spits dan de recente voorgangers.