Schrijnend, komisch drama over macht

De premier is depressief. Hij heeft een aantal politieke blunders begaan en dat grijpt hem fors bij de keel. Hij joeg zijn idealen na, maar bereikte het tegenovergestelde, concludeert hij mismoedig. Zijn vrouw, nadrukkelijk gemodelleerd naar Lady Macbeth, lijkt hem te willen helpen, maar heeft een eigen agenda en draagt meerdere geheimen met zich mee.

Momentum van Lot Vekemans is geschreven op verzoek van een Duitse intendant. Het ging in 2018 in première in Düsseldorf en beleefde diverse opvoeringen in Duitse stadtheaters. Momentum is meer een menselijk dan een politiek drama. We zien de premier (Waldemar Torenstra) worstelen met idealen, maar welke dat zijn komen we niet te weten. Zijn vrouw (Astrid van Eck) is net zo actief met de carrière van haar man als de premier zelf. De spindocter (Vincent Croiset) stelt zelfs voor dat zij in plaats van hem de partij gaat toespreken op het vijftigjarig jubileum. Het verhaal wordt ook nog bevolkt door een ongeboren zoon (Maas Muhren) die nu tien jaar zou zijn en een  gelegenheidsdichter (Marijn Claes).

Het duurt enige tijd voordat Momentum tot leven komt, maar als de opeenvolgende verwikkelingen steeds meer geheimen onthullen, laat het verhaal je niet meer los. De rol van de dichter is nogal onduidelijk en vertraagt de handeling. De zoon krijgt wel behoorlijk wat ruimte en maakt inzichtelijk dat de premiersvrouw ook andere verlangens had.

De tekst van Lot Vekemans gaat over wat macht met mensen doet. De integere premier schudt zijn depressie van zich af en wil weer volop aan de bak, maar zijn vrouw heeft een ander plan. Momentum blijkt dan ook steeds meer over haar te gaan, waarmee opeens de man-vrouw verschillen een prominent thema zijn geworden. Zij volgt vrij plotseling haar eigen ambitie, waarmee een breuk tussen de twee aanstaande lijkt. Momentum wordt zo steeds meer de voorstelling van Astrid van Eck. Het karakter van haar personage is door Vekemans het meest ontwikkeld. Van Eck speelt die rol met verve. Ze kan mooi schakelen tussen verschillende stemmingen waarbij zij op indrukwekkende wijze vilein opportunisme laat zien. De premier kan zijn vrouw niet meer aan en heeft het nakijken. Torenstra speelt dat mooi.

Dat macht corrumpeert is bekend. Dat het ook in een ogenschijnlijk goed huwelijk de verhoudingen totaal op de kop kan zetten, maakt dit wel erg volgestopte verhaal op schrijnende en soms ook komische wijze duidelijk. Iets minder vol had het stuk wellicht goed gedaan, maar Momentum is niettemin een fijne toneelavond.