Rood op rood en: Eefje Paddenburg!

Eefje Paddenburg dus. Zij maakt Mijn lieve gunsteling tot een belevenis. De 23-jarige actrice speelt in een gedroomde hoofdrol de pannen van het dak.

Als puber heeft ze in Mijn lieve gunsteling, een bewerking van het boek van Marieke Lucas Rijneveld, een relatie met een 49-jarige veearts (Hans Kesting). Beiden zijn getroebleerd, zij door het verlies van haar broer, hij is misbruikt. Zij heeft bovendien wel erg veel fanstasie en praat bijvoorbeeld met Freud en Hitler die ook nog even op scène verschijnt, wat een merkwaardig effect sorteert. Vooral Hitler is potsierlijk.

Ivo van Hove regisseert zijn spelers prachtig, maar de voorstelling roept ook vragen op over het verhaal maar ook over de enscenering. Zij houdt wel van hem, maar is niet verliefd, hij is liefdevol, maar ook geil en verkracht haar uiteindelijk wat niet past bij zijn gedrag tot dan toe. Van Hove grijpt opnieuw naar effectbejag, wat na Age of rage en The damned wat voorspelbaar en vooral armoedig wordt. Dit verhaal heeft al zoveel drama, dat de vele expliciete scènes, het overdadige bloed en het soms snoeiharde geluid aanvoelt als rode rozen rood verven. Dat schept afstand. Ontroerend wordt het niet. 

Maar scenograaf Jan Versweyveld weet ook te imponeren met een sterk toneelbeeld en fraai licht. En gelukkig is er Hans Kesting en die fenomenale tegenspeler, Eefje Paddenburg. Niet alleen speelt ze verbluffend naturel de veertienjarige puber, maar ze kan ook nog eens sterk zingen, zo blijkt in een werkelijk verpletterend slotakkoord. Eefje Paddenburg dus!