Grappig, maar weinig toegevoegde waarde

Na het immense succes van hun podcast, het binnen een paar minuten uitverkopen van de Kleine Zaal van TivoliVredenburg (en inmiddels ook de Grote Zaal) voor opnames van die podcast en zelfs een heus boekencontract, werd het tijd voor een Man man man de podcast theatertour.

Hosts en beste vrienden Chris Bergström (sidekick/producer Radio 538), Bas Louissen (regisseur Qmusic) en Domien Verschuuren (Qmusic-dj) trekken het podcastformat vrijwel letterlijk door naar het theater. Drie stoelen, een centraal thema, stellingen, een vraag van een luisteraar en de introtune komen allemaal terug op het toneel. Alleen waar in de podcast de vraag ‘hoe mannelijk zijn wij op dit bepaalde gebied?’ de hamvraag is, komt dit in het theateroptreden niet expliciet terug.

Aan het begin van de show mag het publiek suggesties doen voor het thema dat de mannen deze middag zullen bespreken. Ook de luisteraarsvraag en de stellingen komen uit de zaal. Vervolgens begint de zogenaamde podcastopname, die echter niet wordt opgenomen. In Theater Dakota wordt ‘vrouwen’ als thema gekozen. Aan de hand van stellingen als ‘vrouw achter het stuur, bloed aan de muur’ en ‘ik begrijp niets van vrouwen’ kletsen de mannen anderhalf uur vol. Ze vertellen net als in de podcast vele, soms intieme of gênante, anekdotes, en doen dit zo vlot, humoristisch en oprecht dat je de gehele show geboeid blijft en geregeld hardop lacht. Het blijft echter grotendeels lijken op een podcastopname, waarbij de toegevoegde waarde van het theater ontbreekt. Het enige dat gescript is, zijn de Deleted Scenes: drie verhalen die tijdens de edits uit de podcastopnames geschrapt zijn, maar nu in het theater alsnog te horen zijn. Deze zijn best grappig, vooral het verhaal van Verschuuren, maar kunnen niet voorkomen dat na afloop het gevoel overheerst dat, ondanks dat hij niet is opgenomen, ik naar een podcastopname heb gekeken in plaats van naar een theatrale, vernieuwende show.