Diepe vriendschap overschaduwd door flauwe sketches

Toen Viggo Waas anderhalf jaar geleden een herseninfarct kreeg, dacht zijn bezoemvriend Peter Heerschop dat zijn theatercarrière wel voorbij zou zijn. In maart bij Festen bleek al dat dit geenszins het geval is. Toen Heerschop voor aanvang van die voorstelling -die toen eigenlijk al begonnen was- over zijn maat zei dat zijn spraak nog niet perfect was, was op dat moment niet helemaal duidelijk of dit een grap was of niet. Dat was erg grappig. Die scherpte is in dit programma helaas ver te zoeken.

Het progamma van Waas en Heerschop speelde twee jaar geleden al, dus voordat Waas zijn infarct kreeg. Dat de titel zo’n andere lading kon krijgen had niemand kunnen vermoeden. Dat die titel niet waar gemaakt is, evenmin. Zowel Waas als Heerschop hebben in de media veel aandacht gekregen sinds de aandoening van Waas .

Ik had op basis daarvan verwacht dat de voorstelling vooral zou gaan over de diepe vriendschap tussen de twee mannen, vooral bekend van Niet Uit het Raam. Die krijgt natuurlijk ook aandacht, maar wordt in hoge mate overschaduwd door veel flauwe sketches. Als Waas over zijn plotse ziekenhuisopname vertelt en denkt dat hij nu ook wel dood zou kunnen gaan -want toch een mooi leven gehad- is het even spannend. Maar die momenten zijn helaas schaars. ‘Als jij er niet meer bent, ga ik ons heel erg missen’ zegt Heerschop dan nog als hij vreest dat zijn vriend het niet zal redden.

De innige band tussen de twee en de grote betrokkenheid van Heerschop bij het herstel van Waas komen wel een beetje aan de orde, maar dus niet prominent. In plaats daarvan zien we vooral een keuze uit dertig jaar scènes van NUHR die soms wel leuk zijn, maar niet altijd. Dat de twee mannen slechts beperkt nieuw materiaal konden maken terwijl daar toch alle aanleiding voor was, is teleurstellend. Dat de twee nog steeds innemende theaterpersoonlijkheden zijn en best leuk kunnen dansen en boksen, is slechts een kleine pleister op de wond.