Meral Polat gaat voor de muziek

In Paradiso Noord hield Meral Polat vlak voor kerst haar cd ten doop. Samen met Chris Doyle op gitaar en toetsen en drummer Frank Rosaly maakt ze muziek die zich ergens beweegt tussen pop, jazz en wat we bij gebrek aan een betere term nog steeds wereldmuziek noemen .

Polat zingt gepassioneerd en subtiel, omringd door veel avontuur op toetsen, gitaar en percussie. Het maakt Ez Kî Me zeer afwisselend. Zo doet Benem denken aan de woestijnblues van touaregbands als Tinariwen, is Gel Dedi een langzaam, gedragen nummer met strakke gitaaraanslagen. In het daaropvolgende up tempo Diya klinkt Polat heerlijk geagiteerd, voortgejaagd door fraaie orgelklanken. Wayé heeft een rockgitaarachtige basis maar bevat ook uitgekiend toetsenwerk en valt ook op door soms fluisterachtige zang. 

Ez Kî Me is een zeer persoonlijk project waar waarin de zangeres en actrice zich muzikaal sterk ontwikkelt. Ze gaat binnenkort uitgebreid op tournee en maakt eind van dit jaar een lunchvoorstelling in Bellevue met Nina Kersten bij Orkater 'De wisselwerking van toneel en muziek versterkt elkaar dus ik blijf zeker ook acteren, maar ik ga voor de muziek.’

Meral Polat vertelt in ons februarinummer uitgebreid over haar nieuwe cd en hoe zij tot deze muziek is gekomen. Haar vader speelt daar een belangrijke rol in. ‘Hij was een enorme inspirator, maar ook m’n grootste criticus.’

Ons nieuwe nummer ligt vanaf 4 februari in de winkel.