Sky is met zijn driedimensionale beelden een interessante poging tot vernieuwing , maar hoewel de enscenering zeker fraaie momenten kent, is deze nieuwe musical toch wat teleurstellend. Het verhaaltje is erg dunnetjes, het acteren erg overdreven en ook de projecties zijn niet altijd spectaculair.
Muziektheater
Dat René van ’t Hof een van de weinige Nederlandse acteurs is voor wie je ongeacht in wat voor productie hij speelt, naar het theater wilt, bewijst hij wederom in Not the Tommy Cooper Story, een gelaagde voorstelling die zich niet in een hokje laat plaatsen.
De muziek swingt, het Zuid-Afrikaanse koor is prachtig en de alom overheersende boodschap van verdraagzaamheid die eigenlijk elke minuut uit deze voorstelling spreekt, is onverwoestbaar.
De flamboyante en geëngageerde opera- en theaterregisseur Peter Sellars werd beroemd met zijn grensverleggende interpretaties van klassieke stukken zoals Mozarts Così fan tutte en met zijn
De Ashton Brothers krijgen al jaren lovende kritieken en volle zalen. Zou hun nieuwe show Enfants Terribles, zonder voormalig lid Pepijn Gunneweg, ook weer zo goed zijn?
Het is een even simpele als ideale formule. De innemende Blokhuis vertelt over de geschiedenis van de stad aan de Mississippidelta en een fantastische band speelt nummers van onder meer Buddy Bolden, Allen Toussaint, Jelly Roll Morton, Louis Armstrong. Irma Thomas en Fats Domino.
Het is een prachtgezicht als de ruim twintig musici van Holland Baroque over het podium bewegen. Swingend, musicerend en fraai mee spelend met de drie acteurs dragen ze op theatrale wijze bij aan een wervelende muziektheatervoorstelling voor zes-plussers.
Voetbalvrouwen zijn golddiggers, die zelf niets kunnen en geen talenten hebben. Ze zijn alleen maar met hun uiterlijk bezig en winkelen de hele dag. Cliché? Ja zeker.
Als Hermans einde nabij is vraagt hij aan boezemvriend Bart Chabot hoe oud zijn kinderen nou eigenlijk zijn. Chabot antwoordt dat zijn oudste elf jaar is. ‘Hoe vaak heb ik nou naar jouw kinderen gevraagd in de afgelopen jaren?’ klinkt het daarna opeens schuldbewust.
De theatervedette spreekt en zingt in de show geregeld over jong zijn en ouder worden. Simone! is een prachtvoorstelling van een van de grandes dames van het Nederlandse theater.
Nog een week en dat gaat Chez Brood in première. Stefan Rokebrand is Brood. Althans dat moet. Zei Bart Chabot tegen redacteur Martin Hendriksma in het laatste nummer van Scènes.
Normaliter ga je naar het theater, zie je een voorstelling, drink je na afloop een drankje en ga je weer naar huis. Dat kan ook anders!
Pagina's
