OH, Wild Gazelle, Where are You toont een Oosterse droomwereld vol fictie en werkelijkheid foto: Jorah Sarah

Verslag Amsterdams Fringefestival - Deel 2

Het Fringefestival kenmerkt zich door experimenteel theater, artistiek onderzoek en bevraagt maatschappelijke thema ’s. Er komt veel jong publiek bij deze tegendraadse optredens die vaak uitverkocht zijn.

Tekst: Maarten Verhoef

Bij de Iraanse theatermaker Fariborz Karimi werd in zijn performance OH, Wild Gazelle, Where are You die zich simultaan afspeelt in zowel Amsterdam Noord als in Iran de thema ’s censuur en exotisme onderzocht. In deze voorstelling in het Likeminds theater in Amsterdam Noord worden we onderdeel van een Oosters ritueel doordat we op kousenvoeten plaats nemen op een roze kleed. Via een chatverbinding leren we een danseres kennen, Negar uit Karaj, een stad ten westen van Teheran. Via een anoniem telefoonnummer kreeg ze te horen dat ze maar beter kan minderen met dansen. Langzaamaan realiseer je je dat je met iemand contact hebt die dagelijks te maken heeft met censuur. Ze kan haar achternaam niet noemen en we krijgen haar ook niet te zien. Faiborz Karimi en danseres Simon Mandovii kunnen vanuit Amsterdam wel openlijk hun Oosterse droomwereld met ons delen. Tot aan het eind van deze poëtische performance blijf je je afvragen of het contact met Negar fictie of werkelijkheid is totdat via de videotelefoon de straten van Amsterdam Noord- waar danseres Simon Mandovi naar toegelopen is -zich vermengen met de straten van Karaj in Iran. Deze intelligente voorstelling van Fariborz Karimi die in 2023 zijn master afrondde aan DAS Theatre Amsterdam Hogeschool voor de kunsten, kent veel lagen en blijft je lang bij.

Lily Schlincker en Janick Kremer, makers van Kaleiding, zijn afgestudeerd aan CoDarts Hogeschoool voor de kunsten Roterdam 2022. Zij stellen in hun artistiek onderzoek naar hedendaags circus de vraag; wat gebeurt er als niet alles zo volmaakt is als het lijkt? Het jonge duo laat in hun debuutvoorstelling zien dat ze niet alleen hun lichamen perfect beheersen in hun partneracrobatiek maar ook oog hebben voor dramaturgie. De ontwikkeling in dit drieluik kenmerkt zich door grote schoonheid, visuele esthetiek op de vierkante meter maar krijgt ook betekenis als op het eind de spiegels waarop zij bewegen verschuiven. Het werk van Lily & Janick doet denken aan Spiegel van Boukje Schweigman uit 2012. Kaleiding gaat vast opgepikt worden door programmeurs van nationale en internationale festivals.

De ongeremde fysieke performance Vulcanize Me van Audrey Apers, afgestudeerd aan de regieopleiding RITCS in Brussel in 2023 laat ook niet onberoerd. Deze sciencefictionachtige voorstelling, waarin de performers Kaat Arnaert en Alia Rifai alle registers van hun fysieke mogelijkheden aanboren is zwanger van betekenis. Het is een opeenstapeling van metaforen waarin de veelzijdigheid van vrouwelijkheid getoond wordt. Er wordt inhoudelijk veel overhoop gehaald in deze activistische feministische performance waarin twee vrouwen zich proberen los te rukken uit hun vastgeroeste bestaan. Alles is in deze 60 minuten durende voorstelling is grotesk en over de top en doet denken aan een punkconcert. In een intrigerend toneelbeeld dat verwijst naar een vulkanisch landschap en een schitterende soundtrack laten de twee vrouwelijke performers ons op een absurde manier ervaren hoe krachtig vrouwen zijn in hun zwaarbevochten vrijheid.

Dit soort viersterrenvoorstellingen maken Fringe tot een belangrijk festival. Het toont hoeveel talent er recentelijk afgestudeerd is aan de verschillende theateropleidingen in Nederland en Vlaanderen.