Ze ligt doodstil in bed op het achtertoneel. Haar bleke gelaat en de roerloze houding maken direct duidelijk dat ze terminaal is. Dan komt de man binnen en rijdt het bed naar het voortoneel. Zwijgend gaat hij zitten. Niet dichtbij het bed, maar op enkele meters afstand.
Recensies
Gidsland is de opvolger van het succesvolle Kunsthart dat Nathan Vecht schreef voor mugmetdegoudentand. Lineke Rijxman regisseert wederom en ook acteur Guy Clemens is weer van de partij.
In het Nederlandse jeugdtheater worden de meeste voorstellingen zelf bedacht, geschreven en gespeeld. Repertoire is zwaar in de minderheid en oude Grieken al helemaal. Maar er zijn natuurlijk uitzonderingen. Na Lear dat Liesbeth Coltof onlangs maakte bij de Toneelmakerij, is nu Ifigeneia Koningskind van NT Jong te zien.
Urban dance collective ISH combineert in DWANG op een indrukwekkende manier gesproken woord met dans, hiphop met toneel en de doodgewone realiteit met een weerbarstige innerlijke strijd. De voorstelling blijft boeiend van begin tot eind en verslapt geen moment.
Het jonge meisje Nour trekt met haar vader weg uit haar land dat te lijden heeft onder een rattenplaag. Ze gaan op zoek naar een beter leven in een ander land. Ze maken een avontuurlijke tocht met talloze hindernissen. Maar bestaat dat beloofde land wel? Woestijnjasmijntjes van de Toneelmakerij is een heerlijke ode aan de verbeelding die zich laat bekijken als een roadtrip.
Sadettin Kirmiziyüz en Marjolijn van Heemstra maakten in regie van Jetse Batelaan een voorstelling die Kruistocht in spijkerboek van Thea Beckman als uitgangspunt heeft, maar geen bewerking van dat boek is.
Theatermaakster Yinka Kuitenbrouwer verdiepte zich maandenlang in de leefwereld van jongvolwassenen met psychische problemen, onder meer door het meelopen in een psychiatrische kliniek. In Kan dus niet heeft Kuitenbrouwer haar ervaringen en bevindingen omgezet in een documentair-theatrale voorstelling, die jammer genoeg erg afstandelijk blijft.
Het is geen origineel maar wel een gaaf idee om een biografische musical te maken over Liesbeth List. Dat de zangeres onlangs kenbaar maakte uit de openbaarheid te treden vanwege dementie, geeft deze nieuwe productie een bijzondere, emotioneel geladen, meerwaarde. Dat La List zelf na het slotapplaus in Carrế op het podium verscheen was dan ook een ontroerend moment.
Wie bij Terror vooral een spannend sensationeel toneelstuk verwacht, komt bedrogen uit. Zie je het echter als een deels fictief theatercollege, dan zijn de missende dynamiek en de lappen tekst minder storend en overheerst het gevoel iets te hebben geleerd.
De jonge theatermaker Eline Arbo debuteert bij Toneelschuur Producties met een eigen bewerking van Het lijden van de jonge Werther van Goethe. Dat ze mooi kan regisseren is direct duidelijk. Het spel van de jonge cast is een groot genot. Toch is de voorstelling niet in balans. Pas na ruim een half uur gaat het verhaal echt leven.
Bij binnenkomst in Carré valt direct het grote lege decor op, een groot vierkant zwart gat. Maar de enscenering van The Curious Incident of the Dog in Night-time blijkt spectaculair vanwege de vele flitsende effecten, vooral door prachtige projecties. Soms gaan deze vergezeld van fysiek spel zoals in de schitterende treinscène.
Al jarenlang spant Rudolphi Producties, hofleverancier voor kleine zaal voorstellingen, zich in voor jong talent. Zij bedachten zes jaar geleden Het Debuut. De drie performances die daarvoor geselecteerd worden, mogen ruim twintig keer optreden in theaters in het hele land. De keuze van dit jaar pakt goed uit.