Twee jaar geleden nam cineast en theatermaker Sanne Vogel twee Syrische vluchtelingen in huis, die ze inmiddels haar broertjes noemt. In Nieuwe Familie staan de drie samen op het podium en vertellen ze het verhaal over hun vlucht en hun tijd in Nederland. Het is oprecht documentairetheater dat meer begrip kweekt voor vluchtelingen, maar minder raakt dan je zou verwachten.
Recensies
Madeleine Matzer is al tientallen jaren fan van Roald Dahl en bewerkte een van zijn vroege klassiekers James and the giant peach tot een familievoorstelling. James is een eenzaam jongetje dat door zijn pleegouders Tante Spons en Tante Spijker sadistisch wordt opgevoed. Als in de tuin opeens een reuzenperzik verschijnt gaat James in de perzik op reis.
Zoals vaker beginnen de Verleiders hun voorstelling met vragen aan het publiek. Wie heeft er gestemd? Wie van de niet-stemmers deed dat bewust? Wie heeft een abonnement op een krant? Wie doet er vrijwilligerswerk? Zo scheppen de Verleiders direct een band met hun publiek dat daardoor open staat voor de informatie die zij vervolgens over hen uitstrooien.
Een toneelstuk over een nog levend politiek fenomeen is een spannend plan. Het initiatief siert Theatergroep Suburbia dat met regelmaat nieuwe toneelteksten ensceneert. Neelie! is een levendig verhaal geworden over een van de meest kleurrijke politici van de laatste decennia, maar bevestigt vooral wat we al weten.
Ze ligt doodstil in bed op het achtertoneel. Haar bleke gelaat en de roerloze houding maken direct duidelijk dat ze terminaal is. Dan komt de man binnen en rijdt het bed naar het voortoneel. Zwijgend gaat hij zitten. Niet dichtbij het bed, maar op enkele meters afstand.
Gidsland is de opvolger van het succesvolle Kunsthart dat Nathan Vecht schreef voor mugmetdegoudentand. Lineke Rijxman regisseert wederom en ook acteur Guy Clemens is weer van de partij.
In het Nederlandse jeugdtheater worden de meeste voorstellingen zelf bedacht, geschreven en gespeeld. Repertoire is zwaar in de minderheid en oude Grieken al helemaal. Maar er zijn natuurlijk uitzonderingen. Na Lear dat Liesbeth Coltof onlangs maakte bij de Toneelmakerij, is nu Ifigeneia Koningskind van NT Jong te zien.
Urban dance collective ISH combineert in DWANG op een indrukwekkende manier gesproken woord met dans, hiphop met toneel en de doodgewone realiteit met een weerbarstige innerlijke strijd. De voorstelling blijft boeiend van begin tot eind en verslapt geen moment.
Het jonge meisje Nour trekt met haar vader weg uit haar land dat te lijden heeft onder een rattenplaag. Ze gaan op zoek naar een beter leven in een ander land. Ze maken een avontuurlijke tocht met talloze hindernissen. Maar bestaat dat beloofde land wel? Woestijnjasmijntjes van de Toneelmakerij is een heerlijke ode aan de verbeelding die zich laat bekijken als een roadtrip.
Sadettin Kirmiziyüz en Marjolijn van Heemstra maakten in regie van Jetse Batelaan een voorstelling die Kruistocht in spijkerboek van Thea Beckman als uitgangspunt heeft, maar geen bewerking van dat boek is.
Theatermaakster Yinka Kuitenbrouwer verdiepte zich maandenlang in de leefwereld van jongvolwassenen met psychische problemen, onder meer door het meelopen in een psychiatrische kliniek. In Kan dus niet heeft Kuitenbrouwer haar ervaringen en bevindingen omgezet in een documentair-theatrale voorstelling, die jammer genoeg erg afstandelijk blijft.
Het is geen origineel maar wel een gaaf idee om een biografische musical te maken over Liesbeth List. Dat de zangeres onlangs kenbaar maakte uit de openbaarheid te treden vanwege dementie, geeft deze nieuwe productie een bijzondere, emotioneel geladen, meerwaarde. Dat La List zelf na het slotapplaus in Carrế op het podium verscheen was dan ook een ontroerend moment.
Pagina's
