Aan de rand van het IJsselmeer in Enkhuizen is de afgelopen weken een welhaast megalomaan theater verrezen van 37,5 bij 10 meter. Maar liefst 5443 meter steigerpijp, 3745 meter stroomkabel, 1400 stoelen, 944 meter datakabel, 189 lampen, 30 microfoonzenders, 28 speakers en 2 enorme videobeamers zijn in stelling gebracht.
Recensies
Henry van Loon en Alex Klaasen zijn met hun fictieve band H.E.A.R. op wereldtournee geweest en delen hun ervaringen met ons in liedjes. Al voordat de voorstelling is begonnen is het al begonnen. Henry En Alex Rock is een plat feestje dat tegelijk kunstzinnig is.
Zijn ongebreidelde creativiteit, zijn humor, zijn muzikale kwaliteiten en zijn innemende verschijning op toneel hebben Steef de Jong loon naar werken opgeleverd. Hij grossiert in jubelende recensies en kreeg vorig jaar de Mary Dresselhuys Prijs.
Het inventieve muziektheatergezelschap Via Berlin maakt altijd voorstellingen met een hoog maatschappijkritisch gehalte. Voor hun nieuwste productie Instant love schreef Ko van den Bosch een verhaal over vrouwenhandel.
Een voorstelling over het gedachtegoed van ruimtevaarder Wubbo Ockels, met Jörgen Raymann als host en een rol voor Bert Heerink. Wat kun je daarvan verwachten?
Na het succesvolle A New Brain vorig jaar zomer, heeft De Kernploeg nu She Loves Me naar Nederland gehaald. De sterke cast haalt het niveau van het dunne verhaal omhoog.
Best een gewaagde keuze van regisseur Albert Lubbers om een stuk van de Britse veelschrijver John Boynton Pristley te ensceneren voor het jaarlijkse zomertheater dat Theatergroep Suburbia al vijftien jaar presenteert. Met een bewust gekozen klassieke aanpak en een sterke cast wordt De inspecteur en het dode meisje een uiterst onderhoudende toneelavond.
Dat mensen met een biculturele identiteit een verrijking voor onze samenleving zijn, blijkt onontkoombaar uit Melk & dadels. Dat theater een uitstekende manier is om dat te vertellen ook. Het is puur genieten van het enorme enthousiasme van de sterke cast en de uiterst intelligente regie.
In het racismedebat gaat het steeds vaker over verholen of stil racisme. Theatermakers laten zich daarin niet onbetuigd. Het levert prachtvoorstellingen op zoals Samin Amini maakte met het confronterende A seat at the table.
Bodil de la Parra kan nog honderden verhalen vertellen. Verhalen over haar familie en over ons. Over onze geschiedenis die de wereld maakte wat ze nu is. Het verbrande huis is urgent, prachtig verteld en mooi geregisseerd door Wimie Wilhelm.
Het betere gooi- en smijtwerk, vette, ronduit platte effecten, verpakt in een scherp satirisch verhaal. Deze niet alledaagse combinatie is wat DisasterLicious van de Young Gangsters zo bijzonder en leuk maakt.