Benjamin Moen is vervaarlijk en indrukwekkend, foto: Bas de Brouwer
4

One Man Show- Floor Houwink ten Cate/Frascati Producties

Witte man in crisis?

Gezien op: 

3september 2021

Te zien t/m: 

7 oktber 2021

Hij is de norm. En dat wordt hem kwalijk genomen. ‘Maar ik kan er toch ook niets aan doen?’ Acteur Benjamin Moen spreekt zijn tekst verontschuldigend uit. Is de witte heteroseksuele man in crisis of misschien zelfs wel ten dode opgeschreven? Het is de centrale vraag die regisseur Floor Houwink ten Cate aan de orde stelt in One Man Show. Een antwoord komt er niet. Wel een zeer originele voorstelling die flonkert, irriteert en imponeert door Moens zeer indrukwekkende solo-optreden.

De geslachtsverandering van Orlando uit Virginia Woolfs gelijknamige klassieker uit 1928, inspireerde Ten Cate tot deze voorstelling die opera-achtig begint met de geboorte van Orlando. Vrij snel daarna heet acteur Benjamin Moen ons onverwacht welkom bij het nagesprek van de voorstelling. Dat wordt een interview tussen hem en zijn regisseur. Dit verrukkelijke idee is de basis van de hele voorstelling die een sterk performance-achtig karakter heeft.

Moen is een fijne acteur om naar te kijken. Hij is vooral bekend van het originele collectief B.O.G. maar werkte ook eerder met Ten Cate in het veelgeprezen Merkel van Nineties Productions en Orkater. In deze One Man Show krijgt hij het als man zwaar te verduren. Hoe lang zal het nog duren dat de witte heteroman de lakens uitdeelt?

Moen die soms zichzelf lijkt te spelen, is hilarisch als hij in de huid kruipt van de archetype macho-man. In een vervaarlijke pose slaat hij vlak voor de toeschouwers zichzelf op de borst en brult het uit: ‘Lach dan!’ Als hij even later een toeschouwer uitnodigt om te neuken en zij daar natuurlijk niet op ingaat, zegt hij zelf haar rol wel te zullen spelen, met een hoogst onalledaagse seksscène als resultaat.

Ten Cate en Moen halen veel overhoop. De teksten komen in sneltreinvaart op je af, soms rustig uitgesproken, soms met stemverheffing of ronduit geschreeuwd. Soms duurt dat wat lang en begint dat te irriteren, maar dat is wel functioneel en dus een logische regiekeuze. Toch heeft deze voorstelling meer het karakter van een onderzoek dan van een feministische stand up, zoals de publiciteitstekst weergeeft.


 

Meer weten

Genre: