Warm verhaal, weinig spanning

Gewone mensen in alledaagse kleding, een warm verhaal en het ontbreken van glamour en spektakel maken Come from away tot een zeer sympathieke voorstelling. Maar het gaat al snel een beetje kabbelen.

Op 11 september 2001 na de aanslag op het World Trade Center wordt al het vliegververkeer in Noord-Amerika stil gelegd en strandden zevenduizend mensen in het Canadese Gander. De dorpsbewoners vangen de mensen liefdevol op nadat die vaak twintig uur vast zaten in een vliegtuig. Na de eerste opvang werden veel reizigers ondergebracht bij mensen thuis wat hartverwarmende verwikkelingen oplevert.

Opvallend is de sobere aankleding. In het simpele houten decor met veel kubussen die mooi gebruikt worden, zijn bovenin de musici geplaatst die voor een erg fijne folky begeleiding zorgen. De ensemblezang is mooi met fijne choreografieën. Come from away is fraai geregisseerd door Antoine UItdehaag, met voor elke speler meerdere rollen. Willemijn Verkaik valt het meest op door de prettige, natuurlijke autoriteit die ze uitstraalt. Veel andere spelers missen het naturel en de kracht van Verkaik en hier en daar komt hun overacting wat amateuristisch over.

Irene Sankhoff en David Hein schreven het script voor deze musical die het in de Verenigde Staten goed doet. Of de musical hier ook volle zalen gaat trekken is de vraag. Na een flitsend begin zakt de spanning enorm weg om slechts af en toe weer op te laaien, vooral door de aanstekelijke muziek met als stralend middelpunt Verkaik die onbetwist de ster van de voorstelling is.