Vurig, intens en fascinerend

Ze is zichtbaar blij en opgelucht aan het einde van haar optreden. Dan is er ook eindelijk emotie te zien bij Wende. Contact met het publiek past niet zo bij haar en de strakke stilering van De Wildernis biedt daar, net als bij het vorige programma Mens, ook weinig ruimte voor. Daardoor bleef de imponerende show van Wende voor mij toch wat op afstand.

De opening is verstild en fraai. O Radiant Dawn van de hedendaagse Schotse componist James MacMIllan wordt onberispelijk uitgevoerd door een klein koor bestaande uit jonge zangers van het Nederlands Kamerkoor. Daarna volgen nog achttien nummers, waarvan veruit de meeste nieuw zijn, maar ze zingt ook het prachtige Voor alles bang geweest dat inmiddels met de Annie M.G. Schmidtprijs is onderscheiden. De titel van haar programma De Wildernis is gebaseerd op een zogenaamde vision quest. De zangeres verbleef drie dagen in haar eentje hoog in de Franse bergen met alleen water en een slaapzak. Bedoeling was om uit te vinden hoe ze verder moest met haar leven. Ze verhaalt hierover tussen de nummers door in wat gedragen zinnen.

In De wildernis laat Wende nog eens zien hoe goed ze is als zangeres en als performer. Ze zingt trefzeker, zuiver en mooi, altijd in opperste concentratie en ze danst veelvuldig over het hele podium. De teksten zijn van schrijvers als Dimitri Verhulst, Froukje, Marieke Lucas Rijneveld en Wende zelf. De vaak poëtische liederen gaan veelal over de binnenwereld van de mens, over angst, liefde, dood en vertwijfeling, waarbij de zangeres zichzelf en haar omgeving niet spaart. Soms zijn de woorden helaas niet altijd helemaal verstaanbaar, maar duidelijk is wel dat Wende in de bergen haar ziel binnenste buiten heeft gekeerd. Welke inzichten deze retraite haar hebben opgeleverd, wordt echter niet duidelijk. De muziek schreef ze samen met anderen als S10, Sim Fane, Ludowic of Yan. Op het podium wordt ze sterk begeleid door Nils Davidse op toetsen en elektronica en drummer Nicky Hustinx. Jammer is wel dat het prachtige koor slechts enkele keren terugkomt in het programma.

Zoals altijd is het programma prachtig aangekleed met mooie kostuums en een smaakvol lichtontwerp van Freek Ros. Het zet de muzikanten regelmatig in prachtige, vaak horizontale lichtbundels. Wende kruipt ook nog even achter de vleugel en in Dit is Alles speelt ze flink rockend op de elektrische gitaar. Haar energie is opnieuw fascinerend en voelt als een vurig pleidooi voor een intens leven. Dat blijft indrukwekkend.