Vorm wordt ook inhoud in aanstekelijke komedie

De start van de productie is niet het begin, maar wel het moment van aanvang en is fantastisch. Vooral Patrick Duijtshoff en Rosa Asbreuk praten op relaxte, vooral niet nadrukkelijke wijze voortdurend door elkaar heen om het publiek uit te leggen wat voor een soort voorstelling we gaan zien. De teksten zijn grappig, half serieus en daarmee heerlijk verwarrend. 

Het is een beproefde methode van de Theatertroep die zichzelf ditmaal weer een beetje opnieuw uitvindt. De slapstick-achtige acteerstijl krijgt in Blauwe lucht een extra dimensie door het uitspreken van regieaanwijzingen wat gecombineerd is met toelichtingen van een verteller. Vaak is dat Nicoline Raatgever maar soms anderen. Blauwe lucht zit zo ontzettend vol vondsten dat daarmee de vorm ook weer inhoud wordt. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de verkleedpartijen en de malle fysieke capriolen van de spelers. Voeg daarbij de regelmatige tekstuele verwijzingen naar werk van Shakespeare en het is duidelijk dat Blauwe lucht een overvolle voorstelling is. Zoals altijd bij de Theatertroep is het een groot genot om het spelplezier van de acteurs te zien. Het spettert voortdurend de zaal in.

Blauwe lucht is een vrije bewerking van de roman Schoonheidsdrift van Arie Storm waarin Tom van Santen (Kyrian Esser) aangespoord door zijn vriendin Fiona (Asbreuk) een schrijverscursus gaat volgen op Terschelling. Daar steelt hij de charme van cursusleider Julia Vis (Duijtshoff) die ook veel belangstelling krijgt van Toms schoonvader, Allard W (Duijtshoff). Het verhaal heeft talloze verwikkelingen en de uiterst beweeglijke acteurs maken er een losjes maar toch zorgvuldig georkestreerde chaos van die zeer aanstekelijk is, maar ergens halverwege ook behoorlijk inzakt. Het tweede deel is lekker compact en voert naar een vrolijk slot. Met het schrappen van wat tekst en de overbodige pauze is dit een briljante avond.

Blauwe lucht is de eerste voorstelling van de Theatertroep in hun eigen huis, De Richel genaamd, het voormalige Betty Asfalt Complex waar Paul Haenen met Dammie van Geest jarenlang de scepter zwaaiden. Zij kozen dit gezelschap uit als huurders van het fijne kleine theater aan de Nieuwezijds Voorburgwal. Dat is een gouden greep. De Theatertroep is altijd uiterst gastvrij en dat betekent dat er naast eigen voorstellingen ook veel andere optredens zullen plaatsvinden. Daarmee is Amsterdam een frisse hotspot rijker. Goed nieuws in zware tijden.