Het journalistieke team in overleg. Foto: Isabelle Renate La Poutre
4

Krant - De Veenfabriek

Volkskrantbaas als foute man

Gezien op: 

4 februari 2022

Te zien t/m: 

31 maart 2022

Het gaat over witwasconstructies, wapenhandel, foute praktijken in Congo en diefstal van vijftig miljoen euro IMF geld uit Rusland. Zijn dit beschuldigingen aan het adres van Christian Van Thillo, baas van onder meer De Volkskrant? Het lijkt niet de intentie van theatermaker Joeri Vos, want een van de personages ontkent dit in de voorstelling, maar bezoekers van Krant worden wel heel erg nadrukkelijk op dat spoor gezet. Dat schept onduidelijkheid, maar dat stoort niet heel erg. 

Kern van de voorstelling is een zeer uitgebreide presentatie van een onderzoek dat journalisten van een niet nader genoemde kwaliteitskrant presenteren aan collega’s. Het gaat over de rijkdom van de families Van Thillo en Leysen, eigenaren van DPG dat onder meer Volkskrant uitgeeft en Mediahuis, uitgever van bijvoorbeeld Telegraaf, die allemaal wel met name genoemd worden. De twee bedrijven bezitten alle dagbladen die in ons land verschijnen. Schrijver Vos mengt bewust feiten en fictie om de toeschouwer tot nadenken te stemmen. Dat is glansrijk gelukt.

De Volkskrant schrijft regelmatig over de steeds grotere kloof tussen arm en rijk, maar publiceerde nog nooit over de oorsprong van het familiekapitaal van Van Thillo, aldus Vos in een interview in -jawel- De Volkskrant. In de voorstelling horen we veel over deze Berlusconi van de lage landen. Zo zou zijn vermogen in tien jaar tijd verviervoudigd zijn tot bijna twee miljard euro. De advertentieopbrengsten van Het Parool stegen vijftien jaar geleden enorm, terwijl forse dalingen door internet toen al lang een feit waren. 

Krant van De Veenfabriek is verwarrend. Dat is precies de bedoeling van schrijver en regisseur Joeri Vos die zijn voorstelling presenteert als satire. Er zitten zeker wel wat humoristische elementen in Krant, maar de tekst is merendeels serieus en voelt als een aanklacht tegen grootverdieners in de pers met dubieuze praktijken. Vos deed uitgebreid onderzoek en formuleerde messcherp. Dat is de grootste verdienste van Krant. Het lijkt alsof Vos daardoor geen energie meer over had toen hij begon met regisseren. In theatraal opzicht is Krant bepaald niet dynamisch is. Het acteren is keurig, het decor saai en de muziek voegt weinig toe. Maar die aanklacht is intrigerend. 

 

Meer weten