De drang - Dronken mensen
Vileine momenten in sfeervolle toneelavond op locatie
Gezien op:
Te zien t/m:
‘Liefde. Of ik bel de politie!’ Mitzi snakt naar een relatie. Zij werkt voor Otto en Hilde die samen een tuinderij annex kerkhof runnen. Hun huwelijk is sleets geraakt, maar als Hilde’s broer Fritz bij hun komt werken, lijkt alles anders te worden. Mitzi probeert tevergeefs Fritz in te palmen en gaat daarna een verhouding aan met haar baas Otto. Zijn vrouw Hilde laat het er niet bij zitten.
De drang is een toneelstuk van Frans Xaver Kroetz van wie vooral in de jaren tachtig en negentig tientallen voorstellingen zijn geënsceneerd in Nederland. Mensch Meier en De drang vormen zijn bekendste stukken. Kroetz schreef vooral over mensen uit de lagere sociale klasse. De drang wordt bevolkt door personages die zich makkelijk overgeven aan primaire driften, vooral als de drank rijkelijk vloeit. Niet vreemd dus dat Dronken mensen, het jonge gezelschap dat twee jaar geleden zeer verdienstelijk debuteerde, dit stuk nu speelt.
Het felrealistische verhaal graaft niet heel diep, maar is wel komisch, vooral door de talloze seksuele toespelingen: “Een tuinderij is nu eenmaal een bijzondere plek. Alles bloeit en het leven springt uit elke bloempot, maar je staat er zelf tussen en hebt geen zaadstengel, die het goed met je voor heeft.” De drang laat in de sterke vertaling van Tom Kleijn op fraaie wijze zien hoe makkelijk het leven van mensen kan ontsporen. Fritz krijgt van Otto en Hilde de kans om weer een leven op te bouwen. Hij zat twee jaar in de gevangenis vanwege een vergrijp aan een vrouw. Hij moet niets hebben van de avances van Mitzi maar blijkt wel de katalysator te zijn van mogelijke veranderingen tussen Otto en Hilde, waarbij schrijver Kroetz vlak voor het einde nog een fraaie plotwending in petto heeft .
De drang van Dronken mensen is een heerlijke toneelavond met lekker vileine momenten. Die komen vooral van Hilde, fantastisch vertolkt door Linde van den Heuvel. Als zij wraak neemt op Mitzi, is ze geil, gevaarlijk en gemeen. Ze wil de orde herstellen en doet dat op grondige wijze. Ook de andere personages worden goed gespeeld, Justus van Dillen is een heerlijk rechtlijnige Otto, Teunie de Brouwer is prachtig wanhopig en hitsig als Mitzi en Jasper Stoop maakt van Fritz een brave, maar ook geheimzinnige man.
Mooi is het opeens a capella gezongen lied. In hun debuutvoorstelling zat dit ook. Operaliefhebber en acteur Xander van Vledder, samen met Van Dillen en Van den Heuvel initiatiefnemer van Dronken mensen, regisseerde trefzeker en soepel. De hal in de augurkenfabriek wordt mooi benut. De ruimte is sfeervol ingericht. Bezoekers worden hier door de acteurs ontvangen en krijgen een tafeltje toegewezen waar ze uiteraard drank kunnen nuttigen. Dronken mensen is een sympathieke club met veel kwaliteit en specialiseert zich in vergeten toneelstukken op locatie, een mooie niche in het overvolle aanbod. Ik kijk uit naar hun volgende productie.