Vermanend en troostrijk

Het is hun vijfde voorstelling samen. George en Eran zijn inmiddels een merk geworden. Makkelijk doen over moeilijke dingen is het dna van het duo. Na de trilogie over wereldvrede en een voorstelling over racisme, richten de twee nu hun aandacht op het klimaat en de bio-industrie.

George en Eran worden veganisten is scherp schurende stand up waarin de makers zowel zichzelf als het publiek bevragen over goed of fout denken en doen en het waarom ervan. Het mooie is dat je perspectief telkens verandert. Aantrekkelijk is ook nu weer dat George Tobal en Eran Ben Michaël voortdurend zichzelf relativeren, waardoor de sombere thematiek behapbaar blijft.

Niettemin is deze voorstelling wel serieuzer van toon dan hun eerdere werk, maar mijn aandacht verslapt geen moment.  Wel heeft de voorstelling tijd nodig om op gang te komen. Tegen het einde wordt het echter steeds spannender, vooral als Tobal zich kwaad maakt op medespelers Eline van Gils en Nazarin Taheri -wat een komisch talent!- die zijn integriteit in twijfel trekken. Prachtig is het slot waarin zijn vierjarige dochter ons toespreekt. Vermanend en troostrijk tegelijk.