Het blijft verbazend om te zien hoeveel jong talent rondloopt bij Orkater. Foto: Nichon Glerum.
4

Orkater - Een zwoele zondag

Veel veelzijdig talent

Gezien op: 

12 juli

Onder de titel Orkaters Zwoele Zondag trad een keur van jonge artiesten aan waarvan de meeste musici èn acteur zijn of acteur en musicus. Het gemak waarmee velen van rol, maar ook van instrument wisselden, maakt dat je dat onderscheid eigenlijk niet meer voelt. Steeds meer zijn jonge podiumkunstenaars en dan vooral bij Orkater, alleskuners. K.O. Brass die in Fabel -dat nooit in premiere ging- zou spelen, was ook van de partij.

Na een stevige start met veel koperwerk trad Jip van den Dool naar voren en noemde de vele inspiratiebronnen van de muzikanten: New Orleans, gospel, Jazz, Stevie Wonder, Herbie Hancock, James Brown, Miles Davis, Erykah Badu en nog veel meer en gaat in op Black Lives Matter. ‘En ja, wij zijn voornamelijk witte mannen, maar we zullen leren en moedig zijn in ons ongemak.’ Even later zien we het kwartet van Lars Doberman met een fraai staaltje a capella zang.

Het werd een zeer gevarieerde middag. Zo waren ook Iona en Rineke present met onder meer een apocalyptische tekst uit hun bijzonder eigenzinnige voorstelling KIll all kids. More dogs is een Vlaams collectief dat vorig jaar in coproductie met Orkater debuteerde met Zeitgeber waarvan ook de act Six Minutes, Running Like a Horse deel uitmaakte. De jonge honden stonden keurig op een rij op het voortoneel achter kleine keyboards, maar verlieten al snel een voor een het podium om vervolgens spiernaakt in galop rondjes te rennen tussen het publiek. Extra leuk was het dat even later diverse andere spelers spontaan mee gingen doen.

En opeens was daar ook Manoushka Zeegelaar Breeveld die een spetterende versie van het aloude St. James Infirmary ten beste gaf, waarna het podium weer voller raakte voor swingende jazz en funk om even later ruimte te bieden aan Konvooi dat vorig jaar op Oerol fraai debuteerde met een originele Ilias en in het Amsterdame Bostheater een lied van de Comedian Harmonists zongen. Tegen het einde van de middag kwam zowaar Angela Merkel, gespeeld door Jip van den Dool, het toneel op. Zij noemde onvoorspelbaarheid de drijvende kracht van kunst en had een ietwat obligaat advies voor Rutte en Van Engelshoven. Daarna nam ze een biertje aan de bar, terwijl wij dan alweer luisterden naar een heerlijk gezongen Zie de mannen vallen. Dateert uit 1979 maar klonk nog steeds eigentijds.

Soms waren er wel twintig mensen op het podium. Wat een feest! Het blijft verbazend om te zien hoeveel jong talent rondloopt bij Orkater. Deze zeer amusante, prachtige en ook troostrijke middag maakte dat nog eens ondubbelzinnig duidelijk.

 

Meer weten