Snoeihard cabaret met warme boodschap

Nadat de 65 plussers in de zaal is verzocht om hun pillenalarm af te zetten en het zaallicht is gedoofd, vliegen tekstflarden voorbij van cabaretgrootheden uit een ver verleden, zoals Wim Kan, Wim Sonneveld en Paul van Vliet, en van toppers die in de herfst van hun carrière zitten, zoals Herman van Veen, Freek de Jonge en Herman Finkers. Je zou het een Cabaret Hall of Fame in fragmenten kunnen noemen.

En dan bestormen drie doorgesnoven hooligans de arena en smijten de meest grove, onbetamelijke beledigingen aan het adres van iets actuelere cabaretiers het stadion in. Dolf Jansen, Theo Maassen Guido Weijers, Hans Teeuwen, Roué Verveer en nog een hele trits worden verbaal besmeurd. Maar hoe maf het ook moge klinken, na zo’n orgie van onbeschoftheid weet je meteen waar die drie jongens van Jeroens Clan voor staan: snoeihard cabaret, waar een hele warme én scherpe boodschap onder ligt.

Bram Kroon, Jip de Poorter en Matthias Tuns kennen elkaar al vanaf de brugklas van de middelbare school in Brabant (ja, alweer Brabant, dé cabaretprovincie bij uitstek) en staan al sinds 2013 als Jeroens Clan op het podium. In 2018 viel het trio vrolijke raddraaiers op tijdens het Leids Cabaret Festival en trokken zij de aandacht van Martijn Bouwman (regisseur van Theo Maassen) en Pieter Bouwman (regisseur van onder meer de eerste programma’s van Hans Teeuwen). Het was dus duidelijk in welke hoek die jongens zitten.

In 2021 ging hun eerste officiële programma Tere zieltjes in première. De show over hun verknipte vriendschap is in het geheel op YouTube te zien. Vriendschap was ook in hun tweede programma Korte Metten het thema en jawel ook in nummer drie wordt de waarde van vriendschap weer aan de orde gesteld. In die zin is een duidelijke overeenkomst met NUHR te zien, voordat Eddie B. Wahr het vierde lid van de groep werd. Ook die jongens waren constant bezig om elkaar te testen. Een trio biedt veel mogelijkheden om de spanning op te voeren. Ook in JUK zien we dat er wisselende bondgenootschappen worden gesloten van twee tegen een. En dat gaat er stevig, nietsontziend aan toe.

Bram Kroon, de muzikale basis van het trio, zoals Joep van Deudekom dat was bij NUHR, onderbreekt het hooligan-geschreeuw met de klacht, die hij keurig op papier heeft geschreven, dat hij zich niet veilig voelt in het groepje. Dat is volgens hem met name de schuld van een niet bij name genoemd lid van het trio. Dan gaan alle remmen los bij alle drie. Een zalig gevecht over wie nou het meeste recht heeft om zich verongelijkt te voelen.

Het is natuurlijk beroepszonde nummer 1 om een try out te recenseren. Maar dit keer gebeurt het met toestemming van de cabaretiers en het impresariaat in verband met het overvolle premièreseizoen. Het is trouwens bijna niet voor te stellen dat Jeroens Clan zich op de premièredatum, 17 november in De Kleine Komedie nóg beter zou kunnen presenteren dan deze avond in De Richel.

JUK is een geweldig programma waarin zeer uiteenlopende onderwerpen aan de orde komen, zoals het nemen van tatoeages, de Watersnoodramp van 1953, het gespreide bedje waar nakomelingen van beroemde ouders in terecht komen, maatschappelijke rampen die worden weggelachen, de broer van Guus Meeuwis, de misselijk makende trots die bij bepaalde culturen voor zoveel ellende zorgt en menstruatieverlof voor mannen. En dit alles afgerond met een musicalparodie waarin de drie fysiek (zelfs letterlijk) tot aan/in het gaatje gaan, zoals ook Waardenberg en De Jong dat zouden kunnen doen. Goed verzorgde muziek (met dank aan Mattijs Verhallen) en een taalzorgvuldigheid waar zelfs Drs. P blij van zou kunnen worden. Na een avondje Jeroens Clan heeft een cabaretliefhebber nauwelijks nog iets te wensen.