Sky de musical stelt teleur
De roep om vernieuwing in het musicalgenre klinkt al langer. Sky de musical werd om die reden dan ook met grote belangstelling tegemoet gezien. Door gebruik te maken van 3D projecties beloofde producent Robin De Levita een impuls te geven aan de musical. Sky is een interessante poging, maar hoewel de enscenering zeker fraaie momenten kent, is deze nieuwe musical toch wat teleurstellend. Het verhaaltje is erg dunnetjes, het acteren erg overdreven en ook de projecties zijn niet altijd spectaculair.
Theater Amsterdam werd gebouwd voor Anne dat door velen, niet helemaal ten onrechte, werd gezien als opvolger van Soldaat van Oranje, hoewel Anne toch echt toneel en geen musical was. In Sky worden de gigantische projecties gebruikt op een wijze die sterk doet denken aan Soldaat. De projecties op de zijpanelen zijn echter meestal niet driedimensionaal en die in het midden wel. Dat levert soms een prachtig toneelbeeld op waarin decorstukken en spelers werkelijk in een oneindige diepte lijken te staan. De 3d filmopnamen zijn gemaakt in Polen en daarbij gaat het meestal om natuuropnamen of sterrenhemels. De opnamen zijn er nogal animatieachtig uit wat het geheel soms erg artificieel maakt en niet zo realistisch wat wellicht toch wel de bedoeling was. Ook hangt er vaak een waas over de opnamen waardoor het met name in de diepte soms gewoon onscherp is. Dat is jammer, want er zijn soms wel degelijk mooie beelden, bijvoorbeeld bij de vliegscènes, maar die zijn wel met erg veel effectbejag ingezet.
Het script van Sarah Miles gaat over Sky, een pubermeisje met gescheiden ouders dat gepest wordt op school, aan de drugs en in coma raakt en allerlei trips beleeft in dromenland of in haar roes, dat is niet altijd duidelijk. Maar het overdreven acteren maakt ook dat het wel en wee van Sky je niet echt interesseert. De onduidelijke rol van haar niksige vader helpt ook al niet. De jonge Lisse Knaapen is Sky en zingt prima. Ook Roben Mitchell, Lone van Roosendaal en Matteo van der Grijn doen het vocaal uitstekend. Leuk is natuurlijk dat de hits van Borsato als Mooi, Vlinder en Afscheid bestaat niet aanvankelijk vooral voor deze musical geschreven zijn, maar eerder bekend werden dan de musical. Erg gaaf zijn de hiphop choreografieën van het Amerikaanse duo Keone en Mari Madrid. Er wordt prima gedanst en je vraagt je af waarom de makers niet meer dansscènes ingelast hebben.
Sky is een grote productie waarvoor kosten noch moeite gespaard lijken. Het vernieuwende concept is prijzenswaardig en de producenten tonen daarmee een aangename dosis lef. Jammer dat de musical wordt ontsierd door overacting, een drakerig verhaaltje en een niet vlekkeloze uitvoering van de projecties. Misschien dat de voorstelling die op de première –hoe sneu- na tien minuten stilgelegd werd vanwege een crash van de lichtcomputer, nog beter wordt de komende weken. Dat is de makers wel gegund.
Sky, de 3D musical, gezien in Theater Amsterdam op 3 april. Daar nog t/m 30 juni
Foto: Deen van Meer