Pure evenwichtskunst

‘Omdat jullie nergens anders goed voor waren.’ Zo motiveert de vader het veelvuldige seksuele misbruik van zijn twee kinderen. Twijfel je bij de eerste onthulling van zoon Christian nog, later blijkt het misbruik onontkoombaar en reageert vader op de vraag naar het waarom dus met deze gruwelijke opmerking. Tegen het einde sjokt hij alleen weg. Zijn vrouw loopt niet mee. Je krijgt dan zelfs even te doen met deze vreselijke man.

Als de voorstelling begint, is de voorstelling nog niet begonnen. Voordat het ‘echt’ begint zien we voor het gordijn Peter Heerschop en even later ook Viggo Waas praten over de mogelijke rolverdeling. Dat Viggo een herseninfarct had wordt direct uitgeserveerd. Alle spelers lopen langs en al snel is het een fijne cabareteske vertoning waarin ook fijn gegrapt wordt over de rol van de zwarte acteur Andre Dongelmans.

Net als twintig jaar geleden bewerkte Heerschop de tekst die is gebaseerd op het filmscenario van Thomas Vinterberg. Titus Tiel Groenestege speelde destijds mee, maar is nu regisseur. Met een simpel decor met slechts wat houten verrijdbare rekken, tafels en stoelen verricht hij wonderen. Alles komt aan op tekst en spel. De acteurs zijn in topvorm en de tekst is soepel, fijn geactualiseerd en spits. De negen acteurs spelen verschillende rollen en dat is altijd volstrekt helder.

Het zware thema wordt met fijne, soms wat platte, humor gebracht en dat is gezien de enorme gevoeligheid natuurlijk pure evenwichtskunst. Daar slagen de makers heel erg goed in. Festen is een voorbeeldige voorstelling waarin alles in balans is.