Prettige feelgood-musical

Een transgender, een homoseksuele voetballer, een vloggende influencer, een hotel op Ibiza en hormonen en cocktails die non-stop rondvliegen. Alle ingrediënten voor een platte musical zijn aanwezig. En nee, Verliefd op Ibiza is inhoudelijk niet hoogstaand, maar verrast wel degelijk in het feelgood-musicalgenre.

De musical is losjes gebaseerd op de gelijknamige film. In de voorstelling heeft een uitgerangeerde zanger (Chris Tates) van zijn royalties een hotel op Ibiza gekocht, waar hij al jaren vertoeft met zijn twee zoons en zijn moeder Karla die vroeger zijn vader was. Als een topvoetballer met zijn vriendin langskomt, en ook nog Karla’s beste vriendin Irma – tevens de ex van Lex - komt logeren, is dat het begin van vele verliefdheden, onuitgesproken gevoelens en zelfs levensveranderende gebeurtenissen.

De spil van het gezin én van de voorstelling is Karla. John Kraaijkamp is als Karla innemend, droogkomisch, improviseert soms met kleine opmerkingen naar het publiek, maar is ook gevoelig, bijvoorbeeld in het nummer Weet je nog Maarten?, gericht aan de man die ze vroeger was. Mylène d’Anjou speelt een komische, geloofwaardige Irma, die verliefd wordt op de veel jongere Moussa, een fijne rol van Samir Hassan. De opbloeiende liefde tussen Julian (Joris de Hoop) en voetballer Kevin (Guido Spek) is oprecht schattig om te zien. De acteurs zijn goed gecast, alleen de vloggende voetbalvrouw Elza (Laura Ponticorvo) wordt té over-de-top neergezet, en haar zang steekt wat schril af tegen die van de anderen.

Sommige grappen echt te flauw (“Influencer? Dat is toch een soort griep?”), net als de vooral in het begin vaak terugkerende opmerkingen over seks. Maar dit zijn slechts korte momenten: over het algemeen bevat het script leuke humor, is het niet te zoetsappig, is er een goede afwisseling tussen rustige en uptempo songs, en maken sommige personages daadwerkelijk een ontwikkeling door.