Poëtisch en ingenieus plaatjesboek

Hun vorige productie, Merkel, in coproductie met Orkater, was een zogenaamde ‘electro-opera’, en werd uitermate positief ontvangen door pers en publiek. Memento Mori is totaal anders. Nineties Productions blijft zo zichzelf en haar toeschouwers verassen met eigentijds muziektheater.

Het plan was een voorstelling op Oerol, maar dat veranderde in een online aanpak die nu deels weer offline te zien is op Over het IJ. Dat is het wonderlijke parcours dat Memento Mori aflegde. Vrijdag ging de voorstelling uiteindelijk in première, gestreamd via Zoom, maar ook bijgewoond door tientallen bezoekers in het NDSM-Theater in Amsterdam.

Het maakt nogal wat uit of je de voorstelling live bijwoont of virtueel. In het NDSM-theater zien we zowel de spelers op scène als op scherm zoals de zoom-kijkers. Nineties brengt met Memento Mori een ode aan de vergankelijkheid met de natuur als decor. De ruimte die wij als fysiek publiek zien is dan ook helemaal groen en gedurende de voorstelling zijn de spelers grotendeels in groene nauwsluitende pakken gehuld en buitelen ze door groen geverfde decorstukken waardoor ze op lijken te gaan in de omgeving. Voor mijn ogen zie ik de spelers ook voor hun eigen computerscherm staan maar op de zoom-schermen vervormen hun hoofden op wonderlijke en knappe wijze wat vaak een komisch effect sorteert.

Zo bouwen de spelers in vijf kwartier aan een amalgaam van beelden. Dit videoballet of animatie-theater is een visueel uiterst esthetisch geheel dat begeleid wordt door etherische elektronische muziek die tijdens een prachtige sterfscène verrijkt wordt met trage trompetklanken. Het is jammer dat in dit beeldschone, poëtische en uiterst ingenieus gemaakte plaatjesboek de filosofische teksten weinig diepere lagen of urgentie toevoegen waardoor de performance niet ontsnapt aan een zekere vrijblijvendheid.