Mattias van de Vijver maakt van Christopher een innemende puber, foto: Sanne Peper fot
5

Theateralliantie - Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht

Pieter Kramer overtreft zichzelf

Gezien op: 

19 september inSchouwburg Amstelveen

Te zien t/m: 

5 december

Met Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht heeft Pieter Kramer een prachtige, mooi gelaagde voorstelling gemaakt die de toeschouwer op schitterende wijze laat zien hoe een autistische jongen zich kan voelen. Het is ontroerend om te zien hoezeer Christophers ouders tevergeefs hun best doen om hem een goed leven te bieden. Ook is de voorstelling onmiskenbaar grappig. 

The Curious Incident of the Dog in Night-time is een productie van The National Theatre in Londen. Mark Haddons boek werd bewerkt door Simon Stephens. Rik Bos vertaalde het script uiterst soepel. Het stuk is al in veertig versies geënsceneerd, van Broadway tot Brazilië. Het gaat over de vijftienjarige Christopher die in de tuin van zijn buurman diens hond Wellington dood aantreft. Christopher besluit op zoek te gaan naar de dader en schrijft daar een boek over dat alleen gelezen wordt door zijn vader en zijn lerares die ook verteller is. De zoektocht van Christopher blijkt vooral een confrontatie met zijn ouders, maar is ook een zoektocht naar zichzelf.

Zoals we van Kramer gewend zijn is de visuele aankleding zeer doordacht en prachtig. Waar hij in zijn Rotterdamse familievoorstellingen graag mag uitpakken, houdt regisseur Kramer het in deze voorstelling ingetogen. De vormgeving van Theun Mosk is verrassend simpel maar ijzersterk. Per scène worden door de spelers grote foto’s op toneel gezet waarmee mooie vondsten zijn gerealiseerd. Zo vormen twee foto’s ook een deur waardoor een speler een vertrek betreedt. Na de pauze wordt het visueel -toch even uitpakken- nog mooier als Christopher per trein naar Londen reist. In overweldigende projecties die het hele toneelbeeld in beslag nemen, zien we de spelers op uiterst grappige wijze meebewegen met de schommelingen van de trein en later de underground. Maar wat deze scènes nog sterker maakt, is dat je direct voelt dat je in Christopher hoofd zit. Je ziet zijn beleving. Weergaloos.

Met zijn ingetogen spel, gelukkig zonder gekke maniertjes, maakt Mattias van de Vijver van Christopher een onalledaagse, innemende puber. Erg mooi is de enorme liefde waarmee de mensen om hem heen Christopher bejegenen. Ik zag enkele jaren geleden de ook mooie, originele Engelstalige productie, maar deze versie is veel rijker in fantasie en spel. Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht is een uiterst snaakvolle en ook zeer liefdevolle ode aan mensen die anders zijn. Pieter Kramer overtreft zichzelf.