
Kim Schuddeboom: Doe maar rustig
Op stap met de as van vader
Gezien op:
Te zien t/m:
Ongeschreven, het debuutprogramma van Kim Schuddeboom, kwam nog over als een aaneenschakeling van stukjes die het in de Amsterdamse comedyclub Toomler goed hadden gedaan. In haar tweede programma Doe maar rustig bouwt de comedian uit Everdingen -‘duizend inwoners, twee kerken, dus een uitstekende plek om op te groeien voor een jonge lesbienne’- haar verhaal perfect op tot een indrukwekkende climax.
De opening van Doe maar rustig verloopt volgens vertrouwd stand up patroon. Contact maken met het publiek, wat vriendelijke plaagstootjes uitdelen, even een beeld krijgen van de diverse relaties en de manier waarop je met opgroeiende dochters omgaat. Beschermend of loslatend. En ondertussen ook zelf persoonlijke informatie delen, zoals het einde van de relatie met haar geliefde (wat ook weer praktische voordelen oplevert) en hoe een meisje uit de provincie toch moeite heeft met de hoofdstedelijke mores. In die ontspannen aanloop vallen alleen de gedateerde grappen over Joe Biden uit de toon.
Het komt misschien wat al te standaard over, maar het lukt Schuddeboom, die met heftige muziek als een rockster ín slobbertrui en spijkerbroek het podium opkomt, op deze manier om de zaal in een modus te krijgen, die nodig is om aan de kern van haar verhaal te komen. En dat gaat over de manier waarop kanker in haar familie heeft huisgehouden. Zowel haar echte vader als haar tweede vader, de broer van haar echte vader, hebben voor euthanasie gekozen, toen er geen levensvreugde meer in het vat zat.
‘Je raadt nooit wie ik op zolder vond.’ Deze bizarre opmerking van haar moeder leidt tot de vraag wat er met de koker met de as van vader moet gebeuren, die al vele jaren op zolder heeft gestaan. Het wordt een tamelijk krankzinnige reis naar Texel met haar strenge ‘Gestapo’ moeder, met wie de band heel sterk wordt en die aan het slot van de première in De Kleine Komedie liefdevol in het volle licht wordt gezet.
Het is zowel een tragisch als hilarisch verhaal. Schuddeboom krijgt het voor elkaar om het publiek uiterst geconcentreerd te laten luisteren naar haar indringende relaas en op de juiste momenten een bevrijdende, opluchtende lach toe te laten. Zij heeft de kneepjes van het comedy vak in de vingers en heeft een vrijwel vlekkeloos programma gemaakt dat diepe indruk maakt.