Liedteksten van hoog niveau

Het begin is duister en onheilspellend: een lied over een vrouw die de enige overlevende op aarde is en langzaam óók verdrinkt in het overstromende water, als gevolg van de klimaatverandering. De toon is gezet, denk je. Maar cabaretier en wiskundige Jan Beuving slaat in Restante grotendeels een andere richting in: die van het geloof en ‘de waarheid’.

Na de lovende recensies en de Poelifinario-nominatie voor zijn vorige voorstelling Rotatie, waarin wiskunde nog een grote rol speelde, is de voorstelling nu persoonlijker. Beuving, onder begeleiding van uitmuntend pianist en componist Tom Dicke, verhaalt over zijn gelovige verleden, maar ook over eventuele twijfels rondom geloof nu, bij hem en in de maatschappij. Want hoort de Bijbel op zijn stapel non-fictie- of fictieboeken?

De cabaretier weet door zijn innemende houding en zijn, zoals altijd, prachtige liederen de gehele voorstelling de aandacht vast te houden. Toch is de inhoud niet constant boeiend of vernieuwend. Vooral in het eerste deel, waar hij onder andere in het actuele lied Was ik maar over het willen zijn van rechts, links, oud, wit of dood, scherpe en herkenbare grappen maakt, zit de vaart erin en variëren de thema’s.

Gaandeweg verslapt dit een beetje en draait het meer om het zoeken naar ‘de waarheid’ en het geloof. Bij niet-gelovigen zullen de teksten over onder meer catechisatie en de vooroordelen jegens christenen minder voor herkenning en een lach zorgen dan bij bijvoorbeeld de streng gelovige opgevoede persoon die naast mij zat. Met nummers als Was ik maar, het intieme Zaterdagochtend over een moeder met borstkanker, en het grappige, interactieve Staartdeling bewijst Beuving echter wederom dat zijn liedteksten van hoog niveau zijn en alleen daarom al is Restante een bezoek waard.