Recensies
21 juni 2016 - 17:27
Wie van Woody Allen houdt komt in deze regie van Simon Stone bij Toneelgroep Amsterdam ruimschoots aan zijn trekken. De toneeladaptie van de film uit 1991 is stilistisch ook enigszins cinematografisch van opzet, vooral omdat er een spiegelwand in het decor is opgenomen. Alles wat zich daarachter afspeelt is de buitenwereld. Het is goed voor enkele prachtige beelden.
19 juni 2016 - 13:59
De voorstelling is tot in de puntjes verzorgd. De locatie, de binnenplaats van het Gevangenismuseum in Veenhuizen, het tweede gesticht uit 1823 van Van den Bosch, is schitterend. De regie biedt veel grappen zonder dat het drama daarmee tekort wordt gedaan. De vele massascènes met uitgekiende choreografieën zijn een lust voor het oog. Je komt ogen en oren tekort in deze even originele als zinderende voorstelling.
15 juni 2016 - 20:25
Heel bijzonder is dat alle spelers zowel mooi zingen, prachtig musiceren en ook nog eens sterk acteren. Een ongelooflijke prestatie van alle regisseur Annechien Koerselman en alle uitvoerenden. Dijkdrift is een buitengewoon originele operaproductie.
13 juni 2016 - 13:57
Seks in het theater werkt meestal niet. Vaak is het plat en echt erotisch wil het nooit worden. Bij Sexiety is daar helemaal geen sprake van. Het is een interactieve mix van een college en een voorstelling die op humoristische wijze de bezoekers informeert en bevraagt over de beleving van seks.
13 juni 2016 - 12:32
In een open plek in het bos staat het tuinhuisje van de oudere broers. Ze houden zich er liefdevol bezig met hun plantjes en slijten zo hun oude dag in betrekkelijke eenzaamheid. Het is van meet af aan duidelijk dat Arjan Ederveen domineert en Jack Wouterse de sukkel is.
12 juni 2016 - 18:03
George & Eran zijn grappig, kwetsbaar en strijdbaar. Ze gebruiken met dank aan een strakke regie van Koos Terpstra, een snelle cross-over van toneel en stand up om hun positieve boodschap over te brengen. Die boodschap komt neer op het aloude adagium: verbeter de wereld en begin bij je zelf. Dat komt echter met zoveel oprecht vlammend enthousiasme op je af, dat je er veel energie van krijgt. Magistrale voorstelling. Gaat dat zien!
12 juni 2016 - 17:15
Het decor is een merkwaardige kruising tussen een vogel en een bos. Daarom heen staan piano, orgel, slagwerk, marimba en cymbaal, bespeeld door Pruiksma. Op cello horen we Genevieve Verhage. Laverman opent met een gedicht in het Fries. Daarna volgen liederen die door regisseur Titus Tiel Groenestege vernuftig met elkaar zijn verweven, zodat Wachter niet een concert is, maar een voorstelling waarbij er dus geen gelegenheid om tussendoor te applaudisseren.
11 juni 2016 - 18:33
Vanuit het duin in Terschelling naar een bunker op Spitsbergen is slechts een kleine stap op Oerol. Hier liggen twee miljoen bevroren plantenzaden opgeslagen. Die zijn bedoeld om de wereld te redden als er een ramp gebeurt en niemand meer te eten heeft. Dat is een mooi uitgangspunt voort een vrolijke 10+ voorstelling met een serieuze boodschap.
11 juni 2016 - 13:08
Manuel en Hautrekiet zijn op Oerol met XIX: het Romeinse getal 19. Achter Safe de Groene Weide in Hoorn staat in een weilandje een overdekt podium met een kleine tribune waar zo’n 20 mensen op plaats kunnen nemen. De overige toeschouwers moeten genoegen nemen met een kruk, eigenlijk een soort omgekeerde ton, in het gras.
5 juni 2016 - 21:18
Als Broadway-ster Margo de jonge Grace tot haar assistent maakt, haalt ze feitelijk het Paard van Troje binnen. Niet alleen stoot Grace uiteindelijk de oudere actrice van haar troon, ook lijkt ze er vandoor te gaan met Margo's echtgenote.
31 mei 2016 - 11:24
Met tweehonderd mensen zitten we in een schip. We gaan op reis, op zoek naar geluk. Drie spelers zitten tussen het publiek. Het meisje Lampedusa is vernoemd naar de plaats die zij wil bereiken. Zij vertelt ons over de ontberingen van de tocht op zee. Het is een fraaie rol van Elienie Wagner die prachtig en puur zingt.
20 mei 2016 - 15:11
Twee jaar na diens zelfverkozen dood komen de twee zoons en de vrouw van Distel bij elkaar om hem te herdenken. Alle genodigden moeten nog komen als Trui ineens ten tonele verschijnt, de rechterhand van de wetenschapper Distel gespeeld door Jacqueline Blom. Zij heeft het gevoel dat ze ook bij de familie hoort. Waarom wordt gaandeweg duidelijk.
Pagina's
