Recensies

Het podium staat vol met hoge stapels papier. Achter doorschijnende vitrage achter op het toneel loopt een man heen en weer, die vertelt over de eerste ontmoeting van zijn ouders. Die man is Hugo Borst, gespeeld door Eric Corton.

Jammer toch eigenlijk dat er rond Discordia zo’n elitair sfeertje hangt. De liefde voor theater druipt er altijd zo van af, dat alleen dat al een reden is om je te laten meevoeren. Maar ook de nadrukkelijk onnadrukkelijke speelstijl is zo enorm uitnodigend dat je je direct overgeeft aan wat je hoort en ziet.

In deze tijd van #MeToo lijkt de nieuwe Bellevue Lunchtheater-productie Kaap Furie goed op de actualiteit aan te sluiten. Vrouwen verenigen zich in het stuk op grootse wijze tegen seksuele intimidatie, aldus de promotekst. Dit valt echter in het theater nogal tegen.

Een hedendaags sprookje voor iedereen met een prachtige boodschap. “Als je dicht bij jezelf blijft kan je liefde oogsten.” De voorstelling opent geweldig, de twee jaloerse stiefzussen komen op en geven beauty-tips. Rosa van Leeuwen en Anneke Sluiters zetten deze uiterst onsympathieke types lekker aan met venijnige humor.

Het is even omschakelen: Richard Groenendijk komt het toneel op als illusionist, inclusief kostuum, “een mooie vrouw” en een rijdende kast waarin hij de vrouw vakkundig laat verdwijnen. Wordt dit het niveau van de avond? Nee, het is een lichte sneer naar de ontevreden bezoekers van zijn vorige voorstelling Midden in de Winternacht waarin hij nummers zong van zijn inspiratiebronnen en de tendens van mensen die blijkbaar alleen nog entertainment of zekerheid willen. Dus probeert Groenendijk,... more