Gewaagde performance over homoseksualiteit, religie en onderdanigheid

16 was hij. Op schoolkamp naar het Vaticaan. Overdag opgewonden worden van een marmeren Griekse god met brede torso, ’s nachts na vragen van zijn kamergenoot stellig ontkennen dat hij homo is. Lars Brinkman neemt ons in zijn solovoorstelling Nader tot U mee naar verschillende momenten uit zijn jeugd die belangrijk waren voor zijn seksuele ontwikkeling. Gaandeweg legt hij ook links tussen homoseksualiteit, ‘submissive’ (onderdanig) zijn en het christendom.

Op de vloer ligt een groot, wit laken, dat tijdens de voorstelling meerdere doeleinden dient. Brinkman vertelt over de veiligheid die hij voelde als zijn vader hem als klein jochie voor het slapen gaan inbakende. Met voortschrijdend inzicht genoot hij toen dus al van bondage en beschermd en tegelijkertijd overheerst worden, iets wat in zijn verdere leven in zijn seksuele voorkeuren ook naar voren komt. Mooi is het metaforische gebruik van het laken, waarin hij zijn benen gedurende de voorstelling steeds verder wikkelt, totdat hij zijn seksuele fantasie durft te uiten, losbreekt en het laken wild laat wapperen.

Brinkman is een jonge, ontwapenende maker die het publiek binnen een minuut voor zich inneemt en het hele uur lang aan zijn lippen laat hangen. Hij is expressief en weet met zijn kwetsbaarheid en eerlijke, taboedoorbrekende verhaal het publiek te boeien. Interessant is zijn gedachtegang over Jezus, die volgens Brinkman, net als hijzelf, onderdanig was en dingen maar gewoon over zich heen liet komen. Brinkman leert ons zo op een andere manier naar Jezus te kijken en legt daarna de link met zijn eigen seksuele voorkeuren en persoonlijkheid. Binksmans deels naakte en expliciete performance over onderdanig zijn aan een meester is gewaagd. Er mist echter in het grootste deel van de voorstelling diepte. Nader tot U is te anekdotisch en te oppervlakkig om inhoudelijk net zo’n indruk achter te laten als dat Brinkman als performer doet.