Gewaagde en geslaagde dansopera

Verdi is natuurlijk vooral bekend als de operacomponist van ijzeren repertoire als Nabucco en Aïda. Zijn Requiem is veel minder bekend. Er zijn maar weinigen die Mozart benaderen, maar in monumentaliteit komt Verdi aardig in de buurt. Met meer ruim 230 uitvoerenden is deze productie een enorm waagstuk, maar choreograaf Christian Spuck en dirigent Eun Sun Kim leiden musici, dansers en koor in zeer goede banen.

Altijd lastig, zo’n monsterproductie. Met zoveel mensen kan een voorstelling makkelijk bezwijken onder zijn eigen gewicht, maar daar is hier geen sprake van. Het roept wel vragen op. Waarom doen opera en ballet dit niet vaker? Te ingewikkeld? Te duur? Die fusie is toch al tien jaar geleden? Choreograaf Christian Spuck maakte deze productie in 2019 voor Ballett Zürich en in Amsterdam creëert hij met de Nationale Opera en Ballet samen met het Rotterdams Philharmonisch Orkest een nieuwe versie.

Het koor is ongelofelijk sterk, de muziek spatzuiver, de dans adembenemend en van de vier zangsolisten waren vooral sopraan Yulia Matochkina en tenor Freddie de Tommaso indrukwekkend. Wat een genot om zoveel mensen op een podium te zien en wat een geweldige vondst om dansers en koorleden te mengen op de grote speelvloer. Spuck laat de dansers en zangers prachtig bewegen in fraai uitgedachte massascènes die strak gestructureerd zijn. Schitterend zijn de bewegingen die doen denken aan de wave uit het voetbalstadion, maar dan wel heel verfijnd. Volmaakt bewegen de dansers hun bovenlichaam, hoofd, schouders, armen en handen in sterk gestileerde beweegrituelen van grote schoonheid. En dan zijn er ook nog de solisten met onder meer prachtige duetten van Olga Smirnova en Constantine Allen.

Groot gemis in deze productie zijn boventitels. De dodenmis wordt gezongen in het Latijn. Maar weinig mensen zijn deze taal machtig en deze opera kent geen verhaal, waardoor er minder spanning en drama is als je de teksten niet kunt volgen. Deze beslissing is genomen om het ‘overstijgende karakter van de voorstelling te benadrukken’. Wat een onzin. Alsof je dat zou kunnen ontgaan. Een merkwaardige vergissing bij een prachtige productie.