Wende kan alles aan, van intiem tot zeer uitbundig; foto: Isabelle Renate la Poutré
4

Vrijplaats - Wende

Definitief een sterrenstatus bereikt

Gezien op: 

25 oktober 2024, Carré Amsterdam

Te zien t/m: 

26 januari 2025

Direct bij binnenkomst in Carré valt de enscenering op. Links de vleugel, rechts de piano en daarom heen de cirkelvormige rails waarop een camera is gemonteerd. Achter het ronde speelvlak hangt een enorm scherm. We zien een pianotechnicus rondscharrelen en opeens loopt Wende vanuit de zaal het podium op en gaat onder applaus de technicus af.

Vrijplaats zag ik vorige zomer in een erg sobere fase al op Oerol. ‘Vanavond ga ik doen waar ik zin in heb’ meldde Wende toen bij aanvang. Nu zegt ze hetzelfde. Ze staat met deze serie optredens maar liefst negentien keer in Carré. Het tekent de enorme populariteit van de zangeres die ooit begon met Franstalige chansons en inmiddels talloze andere muziekstijlen heeft omarmd. In de afgelopen tien jaar maakte ze harde techno, theaterliederen op teksten van bekende literatoren zoals Joost Zwagerman en Dimitri Verhulst, musicalsongs en onvervalste popmuziek. In tien jaar heb ik haar zes keer zien optreden en haar kwaliteit als zangeres en performer bleek telkens weer groter geworden. Ook haar publiek werd steeds talrijker.

Ze start in Carré in haar eentje aan de vleugel en na twee nummers verschijnt pianist Nils Davidse en horen we nummers als Heb ik dat nodig? en Schone handen. Ze zingt eigen liedjes maar ook Vivre, This Woman’s Work van Kate Bush en het inmiddels bekende Voor alles bang geweest op tekst van Zwagerman. Met Couid I leave you van Stephen Sondheim brengt ze een ode aan haar moeder met wie ze vroeger thuis aan de piano vaak musicalliedjes zong. Als Davidse een wat rommelige versie van Claire de Lune van Debussy speelt, geeft Wende zich over aan clichématige, erotisch bedoelde, maar nogal platte dans. Het detoneert enorm in de verder zeer smaakvolle show. Haar zangkwaliteit is natuurlijk buiten kijf. Wende kan alles aan, van intiem tot zeer uitbundig waar bij ze bij tijd en wijle met haar stem flink uithaalt wat soms een beetje voorspelbaar wordt.

Fraai is de belichting van Freek Ros die eenvoud koppelt aan smaakvol technisch vernuft. Het effect van de gelukkig niet te snelle lichtflitsen door de hele zaal is ronduit prachtig. Met groot gemak en ogenschijnlijk uiterst ontspannen beweegt Wende zich over het podium en door de zaal waar het publiek uit haar hand eet. Tegen het einde maakt Wende er een feestje van door bij bezoekers op schoot te kruipen en van daaruit liedjes te zingen. Het komt over als een wat gratuite vorm van klantenbinding die spontaan oogt, maar natuurlijk zorgvuldig uitgedacht is.

Met twintig jaar hard werken en telkens nieuwe muzikale paden in te slaan heeft Wende een sterrenstatus verworven als theaterpersoonlijkheid en zangeres die zowel op poppodia als in theaterzalen goed tot haar recht komt. Dat is uniek. 

 

Meer weten