Aus Greindanus jr. en Claire Bender in De kinderen van Nora, foto: Jan Versweyveld
2

Internationaal Theater Amsterdam - De kinderen van Nora

Clichématige schetsen zonder relativering

Gezien op: 

10 september

Te zien t/m: 

26 september 2020

Bij binnenkomst zie ik het decor. Een monumentaal kil huis. Dit wordt geen feestje vanavond. Zoveel is duidelijk. Op het achtertoneel staat een grote deur. Natuurlijk. Door die deur verdween Nora en ging daarmee de geschiedenis in als de eerste vrouw op het toneel die zich losmaakt van het juk van haar man. Nora (Een poppenhuis) uit 1879 van Henrik Ibsen markeert dan ook het begin van de moderne toneelliteratuur.

De Britse regisseur Robert Icke wordt in het Verenigd Koninkrijk gezien als een veelbelovend talent en maakte twee jaar geleden in Amsterdam een goed ontvangen Oedipus. Icke schreef een vervolg op Ibsens stuk waarin hij vertelt hoe het met de kinderen van Nora verder ging nadat zij haar man Torvald en verliet.

Welnu, dat is bepaald geen opzienbarend verhaal geworden. De kinderen zijn treurig, verward en niet in staat om lief te hebben. De tekst van Icke bevat nogal wat clichématige schetsen en is gewoonweg niet interessant. Dat Icke die deur telkens weer met een enorme dreun laat dichtvallen is een armoedig effect. De matige spelregie en een gebrek aan humor of relativering maken deze Kinderen van Nota een bloedeloze, koude avond. Brr.

 

Meer weten

Genre: