OEROL VERSLAG DEEL 3
Vier dagen lang is Scènes op Oerol. Dit is deel drie van vier artikelen waarin we verslag doen.
** WALPURGIS Muziektheater, BOT, Kloppend Hert - Wij, de verdonkenen
Walpurgis speelt samen met Kloppend Hert en muziekcollectief BOT een bewerking van de Wij, de verdronkenen, een roman van de Deense auteur Carsten Jensen over de opkomst en ondergang van een Deense havenstad. Vlaams theaterkanon Sam Bogaerts speelt een oude kapitein Albert Madsen. Om hen heen zijn onder meer Albanese sopraan Ana Naq¬e, de Vlaams-Irakese danser Haider Al-Timimi en countertenor Pieter De Praetere. Teksten worden afgewisseld met muziek die de sfeer ademt van De Kift. Helaas wil de voorstelling ondanks maar niet spannend worden, ondanks mooie vondsten en bij tijd en wijle fraaie muziek, gespeeld op zeer uiteenlopende instrumenten. Het geheel is te fragmentarisch en de tekstbewerking te weinig spannend. Zonde met zoveel talent op de vloer.
Decemberdagen – Rudolphi Producties
Hoezeer de Surinaamse decembermoorden hun doorwerking hebben in een alledaags gezin, toont Decemberdagen op fraaie wijze. Deze voorstelling is de opvolger van Paramaribo-Texel dat ontstond naar een idee van Heleen Kamperveen die ook hier een belangrijke rol speelde in de totstandkoming en in Decemberdagen acteert samen met Manoushka Zeegelaar Breeveld en Noah Blindenburg. Komend najaar maakt de voorstelling een tournee langs de vlakkevloertheaters. Op Oerol is de voorstelling te zien in het bos en blijkt Decemberdagen al goed ingespeeld met een glansrol voor Kamperveen zelf als moeder van twee dochters. Met haar tekstbehandeling en haar fysiek laat ze op prachtige wijze de typisch Surinaamse vrolijkheid zien die niet kapot te krijgen is, ook al zijn de omstandigheden ingewikkeld. Decemberdagen is een parel in wording.
*** De Gasten – Breken 4
DEGASTEN is een jongerentheatergezelschap uit Amsterdam, voortgekomen uit Theategroep Rast. Ze spelen dit jaar voor het eerst op Oerol. Eerder waren zij te zien op het Over het IJ Festival met BREKEN 1. De achttien jonge acteurs, waaronder vijf cliënten van Cordaan, een organisatie voor mensen met een verstandelijke beperking, spelen scenes met als centraal thema het verlangen naar intimiteit en het ongemak dat daar vaak mee gepaard gaat. In deze fysieke, tekstloze theatervoorstelling, gemaakt door Elike Roovers en Rutger Esajas, is gebruik gemaakt van de eigen ervaringen van de spelers en zien we wat een blik of een aanraking van de ander met je kan doen. Het is een soepele montage van afwisselende scènes, soms grappig, soms wat vaag, op een aangename soundtarck van DJ Love Supreme. Opvallend is dat de jongeren met regelmaat uit de kleren gaan en zich daarmee kwetsbaar tonen. De spelers zijn zonder uitzondering enthousiast wat de voorstelling veel sympathie meegeeft.
Tekst: Gertien Koster en Jos Schuring
