Made in here is een te lange reclamespot over het perfecte leven
'Een grote commercial', zo noemt theaterregisseur Davy Pieters haar voorstelling Made in here ook wel. Ze heeft daarmee niets teveel gezegd. Jammer is wel dat net als de meeste reclamespots dit science fiction-achtige theaterstuk niet diepgaand of verrassend is.
Binnen niet al te lange tijd woont meer dan de helft van de wereldbevolking in steden, waardoor onze leefwijze drastisch zal moeten veranderen. Hoe kunnen we zo duurzaam en milieuvriendelijk mogelijk samenleven? Hoe ver kunnen we gaan met het vormgeven van onze omgeving en ons leven? Om dit soort vragen draait deze voorstelling.
We kijken ruim een uur lang naar een soort reclamefilmpje over De Groene Stad. Die stad bestaat uit een verhoging achter op het toneel met oubollige gele gordijntjes om de onderkant heen. Erboven hangt een groot bord waarop een cirkel van groene blaadjes staat afgebeeld. Geen flitsende moderne plaats dus. Vier acteurs beelden vervolgens de gehele voorstelling lang een soort instructiefilmpjes uit die tonen hoe men met elkaar moet omgaan in die perfecte Groene Stad. Welke normen en waarden de inwoners zouden moeten hebben, op bijvoorbeeld het gebied van relaties, contacten aangaan en opvoeding. De acteurs lijken echter geen mensen, maar een soort robots te zijn. Zonder emoties of gedachten. Dit zorgt ervoor dat het stuk soms bij vlagen komisch is door de absurdheid, maar nergens echt op ingaat. Er is geen diepgang, geen echt verhaal, geen plek voor ook maar een kleine improvisatie. Er zijn puur en alleen die ultrakorte, strak geregisseerde sketches, soms afgewisseld met korte aerobicsachtige danschoreografieën.
Verscheidene keren gaan de grote gordijnen voor het toneel even dicht. Op deze momenten verwacht en hoop je dat er iets heel nieuws tevoorschijn komt. Helaas blijft het elke keer gaan over de Groene Stad en gaat de voorstelling in precies dezelfde stijl door. Omdat ook het thema hetzelfde blijft, namelijk zoals gezegd de ideale gedragingen van de mensen, is het slechts eventjes leuk. Het was een stuk sterker geweest als De Groene Stad en haar ideaalbeelden hooguit een kwartier de revue op deze manier hadden gepasseerd, en daarna voor een andere insteek of speelwijze was gekozen. Alleen het laatste gedeelte is wat verrassender. Niet alleen in deze paar minuten, maar in de gehele voorstelling steekt acteur Vanja Rukavina boven de rest uit. Met zijn mimiek, waaronder de perfecte neppe tandpasta-smile die hij een groot deel van de avond draagt, beeldt hij goed absurdistisch de achterliggende gedachten uit. Al met al zitten er zeker grappige en goed bedachte momenten in Made in here. Het is alleen jammer dat één concept zo lang doorgetrokken wordt.
*** Made in here - Davy Pieters, gezien op 27 februari in Frascati in Amsterdam. Nog te zien t/m 31 maart.
Tekst: Léonie Sanders, foto: Anna van Kooij
