
Kleinschalig theater in sfeervol Bosfest
Op het enorme speelvlak van het Amsterdamse Bostheater is een terras gemaakt waar bezoekers zich verzamelen. Maar liefst tien verschillende producties zijn er te zien op Bosfest dat jonge theatermakers ondersteunt. De prijzen zijn zeer publieksvriendelijk. Toegang tot het terras kost 7,50, kaarten voor een voorstelling van 45 tot 60 minuten zijn een tientje. Bosfest vormt zo een goed alternatief voor mensen die de Parade te druk vinden.
Met veel verwijzingen naar de interne cultuur van Internationaal Theater Amsterdam en naar Tsjechov maken Storm Parser en Nur Dabagh theater over theater. We zien het duo worstelen met het maken van hun voorstelling die ze helaas niet in de schouwburg kunnen repeteren. Dabagh en Parser studeerden in 2023 af in Arnhem en speelden eerder onder meer bij Oostpool en Sonnevanck. Broken record is hun eerste eigen voorstelling. Het is een aardige productie waarbij vooral Dabagh als speler de aandacht naar zich toe trekt. Tekst en regie baren geen opzien, het spel is charmant. Mooi dat deze jonge gasten hier meters kunnen maken.
Dromen over vrijen met Poetin. De weg kwijt zijn. Oorlog. Een zwembad met terryakisaus. Waar gaan die dromen dan echt over en kunnen we daar iets van leren? Drie theatermakers zochten naar antwoorden. Dat ze die niet vinden is niet erg. Het Dromenpaleis van Zephyr Brüggen, Han Ruiz Buhrs en Niels Kuiters is een ambitieuze onderneming met een fraai vertrekpunt. Niets van wat u hier ziet is verzonnen, zo lezen we bij aanvang in de uiterst intieme speelplek die speciaal voor deze productie tussen de bomen is gemaakt. We luisteren naar twee performers die flarden voorlezen uit dromen die mensen tijdens eerder gehouden workshops toevertrouwden aan de makers. Na een minuut of tien maakt tekst plaats voor beeld. Burhs en Kuiters schuiven allerlei panelen in het houten getimmerd minitheatertje waar ook op vernuftige wijze teksten in geprojecteerd worden. Sommige daarvan grijpen terug op de dromen die we eerder hoorden. We zien onder meer kerktorens, bruggen, een zeepaardje en de zee. Het beeldend theater roept associaties op met Hotel Modern en Steef de Jong en is prachtig om naar te kijken. Wie zoekt naar een diepere betekenis ontwaart een apocalyptische wereld. Maar de verschillende beelden hebben onderling weinig verband waardoor deze bezoeker achterbleef met een vraag naar de betekenis van deze enorme stroom aan beelden. Dat is jammer, maar mooi is het wel.

