Emke Idema maakt sterke mix van gezelschapsspel en ervaringstheater

In de gymzaal bevinden zich vijf verhogingen in de vorm van eilanden in verschillende kleuren. Via een voice over horen we de vraag of je iemand die aanbelt en  vraagt om het toilet te kunnen gebruiken, zou binnen laten. De  binnenlaters gaan op het witte eiland staan, de niet-binnenlaters op het groene.

De vragen spitsen zich toe op tolerantie, gastvrijheid en migratie. Grote politieke onderwerpen worden persoonlijk gemaakt. Nadat een keuze is gemaakt, krijgt de groep mensen op een eiland de gelegenheid om met microfoons een keuze te motiveren. Dat gebeurt voortdurend en altijd op zinnige en nu en dan ook op grappige wijze. ‘Iemand die aanbelt, zal wel wat te verkopen hebben’, zegt een van de deelnemers in de microfoon. Moet je toch maar durven.

Later klinkt de vraag of we Achmed die afzichtelijk oogt door een huidziekte zouden willen omhelzen omdat het hem goed zou doen. Een meisje van begin twintig zegt dat menselijk contact het meest waardevolle is in het leven en dat ze dat dus zou doen. Luid applaus.

Rule van Emke Idema die vorig jaar opviel met Stranger is een aangename mix van een gezelschapsspel en ervaringstheater. Bezoekers gaan interactie aan met elkaar.Mensen spreken zich uit in een microfoon tegenover honderd anderen.  Soms is er te weinig plek voor een groepje mensen op een eiland. Dan  grijpen ze  elkaar vast om er niet af te vallen. Want anders word je gediskwalificeerd. Soms lopen mensen van het ene naar het andere eiland na een korte speech.  Je wordt voortdurend geconfronteerd met je eigen grenzen en die van anderen. Dit alles maakt Rule tot een interessante ervaring. 

**** Gezien op 14-6 op Oerol. Tekst en foto: Jos Schuring