De architectuur van ballet volgens Lucinda Childs

De wereldwijde koningin van de minimale dans heet Lucinda Childs. Zij is 85 jaar en is van New York naar Arnhem gekomen om choreografieën in te studeren bij Introdans. Ze kent Arnhem inmiddels goed want Introdans werkte al veel vaker met haar samen.

‘Vijf jaar geleden was ik hier voor het laatst. Fijn om weer terug te zijn, een paar dansers ken ik nog, maar ik zie ook nieuwe gezichten. Heerlijk om weer hier te zijn, een maand lang nog wel. Dat voelt sowieso comfortabeler dan dat eeuwige heen en weer gereis.’ Childs is dol op de Introdansers. ‘Vanwege hun concentratie en toewijding. De bereidheid om te leren is groot, dansers zetten daar al hun energie voor in.’ Childs is veeleisend. Dansers moeten een heel goed gevoel voor muziek hebben. ‘Dat zit wel goed hier. Dat merk je meteen aan hoe ze reageren op de muziek. Het tellen dat bij mijn werk hoort is belangrijk om te weten waar ze zijn in het stuk, ten opzichte van elkaar en in de ruimte. En tijdens de repetities ten opzichte van mij, ik wil in contact blijven.’

Eind jaren vijftig volgde ze een dansopleiding aan het Colorado College waar ze ook Merce Cunningham leerde kennen die later tot het boegbeeld van de minimal dance zou uitgroeien. “Ik ben gestart in een periode van experimenten. Het was nogal radicaal, zonder muziek en daarmee op afstand van wat in de danswereld gebruikelijk was. Pas jaren later, toen ik Robert Wilson en Philip Glass ontmoette, keerde ik terug naar de traditionele vorm.’

Voor Childs zijn de dansers ook performers. ‘Ik wil graag dat ze iets persoonlijks toevoegen aan mijn choreografie. Hun kwaliteit is dat ze unieke elementen delen. Met mij, mijn werk. Daarom draait het dus niet alleen om wat ik vertel wat ze moeten doen, maar ook om wat zij het werk geven. Hun interpretatie is bepalend voor het resultaat van een stuk en die ruimte gun ik dansers. Ik visualiseer en luister naar muziek om in het gevoel ervan te komen. Pas dan kan ik nadenken over beweging en hoe de architectuur van het ballet eruit moet zien. Maar hoe het er uiteindelijk uitziet krijgt ook in het repetitielokaal vorm, in samenwerking met de dansers. Stap voor stap vinden we de beweging en de uiteindelijke vorm.’

Kilar, Petricor en Concerto worden in een zevental theaters van de tournee live begeleid door het Nationaal Jeugdorkest o.l.v. dirigent Jurjen Empel. Notes of Longing wordt die avonden dan ook live begeleid door componist/pianist Matteo Myderwyk. Childs enthousiast: ‘Zijn aanwezigheid en het orkest maakt een voorstelling zoals het zou moeten zijn.’

ICOON speelt t/m 9 mei 2025. Met dank aan Sandra van Maanen.