Clichématig Pumps en Penalties scoort weinig punten

Voetbalvrouwen zijn golddiggers, die zelf niets kunnen en geen talenten hebben. Ze zijn alleen maar met hun uiterlijk bezig en winkelen de hele dag. Cliché? Ja zeker. Maar toch is dat de kern van Pumps en Penalties. Zonder dat er verder echt iets leuks van wordt gemaakt.

Ook de standaarduitspraken van Louis van Gaal en Johan Cruijff, de cokesnuivende voetballer, de voetballende womanizer die elke avond feest, en matchfixers komen voorbij. Op zich kan er met dat materiaal vást een leuke voorstelling worden gemaakt, als die snedig of juist totaal over de top is. Pumps en Penalties is echter geen van beide. Het lijkt of alle clichés over de voetbalwereld en voetbalvrouwen op een hoop zijn gegooid en achter elkaar op papier zijn gezet. Zonder verdere verdieping, rake grappen of originaliteit.

In het stuk hebben drie vrouwen maar één doel: voetbalvrouw worden. Met behulp van de gewiekste voetbalvrouwenmakelaar Fausto (Han Oldigs, die ook de voetbaltrainer van Ajax 2 speelt) proberen ze dat doel te bereiken. De meest getalenteerde voetballer valt echter voor de bedeesde en oprechte Merel Mees (Eva Poppink) die totaal geen prototype voetbalvrouw is en ook geen contract heeft bij Fausto. Dit vinden Fausto en zijn drie vrouwen natuurlijk totaal niet fijn.

Het begin is nog veelbelovend: het publiek wordt verzocht te gaan staan en op de tune van de Champions League wordt een volkslied gezongen. Althans, dat is de bedoeling, want in plaats daarvan wordt gezongen over het niet kennen van de tekst. Leuk bedacht en grappig. Daarna zakt het stuk echter meteen in elkaar, en verzandt het in een niet-humoristische aaneenschakeling van stereotyperingen en stigma's.

Is er dan helemaal niets goed te zeggen over deze voorstelling? Jawel, er zijn een paar kleine lichtpuntjes. Maaike Martens speelt een Oekraïense voetbalvrouw-to-be en zorgt daarbij geregeld voor een oprechte lach. Ook de lama's in Peru die door een gekke zijsprong in het verhaal opeens op het toneel staan, zijn zo bizar dat het daardoor grappig wordt. Maar deze twee kleine dingen kunnen helaas niet zorgen voor een tevreden gevoel na het laatste fluitsignaal. De twee sterren zijn vooral voor het spel van Martens.

** Pumps en Penalties - Script: Niek Barendsen. Muziek en liedteksten: Peter van de Witte. Regie: Jasper Verheugd, gezien op 6 februari in DeLaMar Theater in Amsterdam. Nog te zien t/m 7 mei.

Tekst: Léonie Sanders, foto: Leo van Velzen

Meer weten