foto Carine Crutzen

Carine Crutzen over de toneelkus

Judaskus, klapzoen, tongzoen, smak ; lebberen, slobberen, spuug en slijm; decent, blozend, vriendschappelijk, geil: lippen op lippen, lippen op wang, tong draait om tong en proeft met smaak.

foto Carine CrutzenKussen is intiem. Na de vriendschappelijke hand, waarbij letterlijk een armlengte afstand gecreëerd wordt, volgt een volgende keer misschien een kus of twee, drie op de wang. Misschien met een hand ertussen, of intiemer, met de armen om elkaar heen. Je staat in elkaars aura en ruikt elkaars geur. Ogen tasten de ander af en er ontstaat genegenheid of afkeer. Fysieke waarheid valt niet te ontkennen, je leest elkaar feilloos.

Het kijken naar mensen die zoenen is eveneens intiem. En hoe intenser en heftiger de kus, des te intiemer voor de kijker. Het wordt privé en iets tussen twee mensen en verdraagt geen pottenkijkers meer. Kijken naar aantrekking tussen andere mensen en hun seksualiteit is opwindend, het succes van pornofilms levert hier het overtuigende bewijs van. Maar in meer verhullende vorm geldt dezelfde aantrekkingskracht voor de hartstochtelijke toneelkus.

Misschien is het wel de meest gestelde vraag aan acteurs van publiek en interviewers: 'Zoenen jullie nou echt?' Toeschouwers willen graag weten of de intimiteit die spelers lijken te delen op toneel echt is.

Acteren überhaupt is intiem: je deelt je gedachten en emoties met je medespeler(s), je stelt je open, je bent kwetsbaar en afhankelijk van elkaar op het toneel en de spannende en voyeuristische afspraak is nu eenmaal dat het publiek daarnaar mag kijken.

Het antwoord op de zoenvraag is even verschillend als er verschil is in acteurs. Soms is een kus echt, met alles erop en eraan, soms is hij gespeeld. Soms spreek je er onderling iets over af, meestal niet. Het gaat zoals het gaat, soms leidt chemie tot fysieke samensmelting en soms niet, zoals in het echte leven. Eigenlijk zijn acteurs net mensen.

Tekst: Carine Crutzen, foto: Chantal Ariëns

Meer weten

Genre: