Het Amsterdamse Julidans trapt deze week af en vult voor elf dagen diens stadsschouwburg vol met dans. Maar er is meer te zien deze week. Op de Parade in Rotterdam speelt Suver Nuver een wervelende voorstelling over het sexy onderwerp ‘pensioen’ en in Utrecht beleeft de nieuwe muzikale jeugdvoorstelling van Oorkaan haar première. In Schiedam een bijzondere locatievoorstelling: actrice Romana Vrede maakt met ‘Who’s afraid of Charlie Stevens’ een levend kunstwerk over Charlie Stevens, haar zwakbegaafde, ernstig autistische zoon.
Cabaret
Cabaret, een zeskoppig showballet, muziek, een flamencozangeres en spannende gasten aan elkaar gepraat door een ceremoniemeester in een glitterjasje: een avondje revue ten top denk je dan. Die verwachting wordt niet waargemaakt bij het Late Evening Zomercabaret, een nieuw initiatief van het DeLaMar Theater. Toch valt er ook het nodige te genieten.
Eindelijk: de zomer is officieel aangebroken! Een mooie tijd voor festivals en voorstellingen op locatie. Op ITs Festival Amsterdam zie je het afstudeerwerk van de nieuwe generatie makers, reizend theaterfestival de Parade gaat van start in het Museumpark in Rotterdam en op Stadslandgoed De Kemphaan in Almere speelt Theatergroep Suburbia werk van Ibsen. Blijf niet op de bank zitten, maar ga lekker naar buiten!
Seks in het theater werkt meestal niet. Vaak is het plat en echt erotisch wil het nooit worden. Bij Sexiety is daar helemaal geen sprake van. Het is een interactieve mix van een college en een voorstelling die op humoristische wijze de bezoekers informeert en bevraagt over de beleving van seks.
George & Eran zijn grappig, kwetsbaar en strijdbaar. Ze gebruiken met dank aan een strakke regie van Koos Terpstra, een snelle cross-over van toneel en stand up om hun positieve boodschap over te brengen. Die boodschap komt neer op het aloude adagium: verbeter de wereld en begin bij je zelf. Dat komt echter met zoveel oprecht vlammend enthousiasme op je af, dat je er veel energie van krijgt. Magistrale voorstelling. Gaat dat zien!
Een prachtige trits artiesten brengt op 12 december een feestelijk programma in theater Carré in Amsterdam om eer te betuigen aan Toon Hermans.
Dat René van ’t Hof een van de weinige Nederlandse acteurs is voor wie je ongeacht in wat voor productie hij speelt, naar het theater wilt, bewijst hij wederom in Not the Tommy Cooper Story, een gelaagde voorstelling die zich niet in een hokje laat plaatsen.
De Ashton Brothers krijgen al jaren lovende kritieken en volle zalen. Zou hun nieuwe show Enfants Terribles, zonder voormalig lid Pepijn Gunneweg, ook weer zo goed zijn?
De mannen van NUHR, de naam die staat voor het nooit meer gebruikte Niet Uit Het Raam, hebben in hun bijna dertigjarige bestaan altijd al stevig op elkaar ingehakt. Maar in Draai het eens om, wordt het allemaal wel heel erg persoonlijk.
De fotosessie is als een minivoorstelling. Ze heeft een groot reservoir aan rare stemmetjes en in een razend tempo verandert haar gelaat voortdurend, tot grote vreugde van de fotograaf die maar blijft roepen: ‘Even vasthouden, dit is zó leuk.’ In het februarinummer van Scènes vind je de foto's en het interview. We geven je alvast een voorproefje.
In het februarinummer van Scènes vertelt cabaretier Hans Liberg over zijn kleedkamerrituelen. We geven je alvast een voorproefje.
Een heldere boodschap ontbreekt en de grappen zijn wisselend. Toch is Nergens Veilig geen slechte voorstelling, want in sommige losse sketches en liedjes is het talent van Van Rooijen goed te zien. Hopelijk weet hij dit in zijn volgende voorstelling verder uit te bouwen.
Pagina's
