4.5

Vaslav is voorbeeldig toneel van internationale allure

De openingsscène is prachtig. Jeroen Krabbé stapt als theaterproducent Serge Diaghilev over het kale toneel en verkondigt dat dit zijn thuis is. Met aantrekkelijke arrogantie maakt hij ons duidelijk hoe getalenteerd hij is in het herkennen van talent. 

Nog mooier is de scène tussen Romola Nijinksy (Noortje Herlaar) en haar moeder (Beppie Melissen). Het is een sleutelscène in het verhaal van Vaslav Nijinsky, de meesterdanser die groot werd dankzij Diaghilev, maar zijn talent verspeelde sinds zijn huwelijk met Romola. Op de van haar zo bekende wijze is Melissen dodelijk in haar spel en tekstbehandeling. ,Zelfs voor het leven heb je geen talent', bijt zij op huiveringwekkende wijze haar dochter toe.

Maar er valt nog zo veel meer te genieten in Vaslav. Allereerst is daar de tekst die door Arthur Japin, ook schrijver van de roman Vaslav, zelf is bewerkt. De dialogen voelen natuurlijk aan, zijn vaak scherp en soms ook grappig. Het verhaal concentreeert zich op de datum 19 januari 1919 als Nijinksy in Sankt Moritz een benefietvoorstelling zal geven die zijn terugkeer als danser moet gaan markeren. We zien verschillende flasbacks die zich afspelen tussen 1908 en vooral 1913, het jaar van de geruchtmakende wereldpremière van het ballet Le sacre du printemps door Les Ballets Russes op muziek van Igor Stravinsky. Vaslav is een ode aan kunst en verbeelding, aan het rijke kunstleven van Parijs van een eeuw geleden, maar ook een intrige over macht en liefde. De gelaagdheid van het verhaal is glashelder, ook door een uitgekiende enscenering.

Maar ook het acteren is uitstekend. Krabbé is een perfecte Diaghilev en Maarten Heijmans als Vaslav imponeert. Hij oogt als een jonge god en is daarmee perfect gecast, maar ook in zijn spel is de grilligheid en ongrijpbaarheid van Vaslav die uiteindelijk zal uitmonden in waanzin, prachtig voelbaar.

Is bij aanvang het toneel leeg en kaal, steeds gaan er decordelen omhoog en belanden we telkens in een andere wereld. Van hotelkamer in Venetië tot park of theaterzaal. Het toneelbeeld is even simpel als vernuftig en een fraaie mix van realisme en abstractie dat met veel smaak is uitgevoerd.

Het is opmerkelijk dat ook de regie zo vlot en soepel is. Twee weken geleden gaf Paul Eenens zijn werk op waarna Gijs de Lange het overnam. Het moet erg lastig geweest zijn voor de acteurs, maar in de voorstelling is daarvan niets te merken. Net als de opening is ook het slot prachtig met Nijinsky in de badkuip en projectie van originele filmbeelden van een dansende Nijinksy op het achterdoek. Vaslav is voorbeeldig toneel van internationale allure.

Vaslav, DelaMar Producties, gezien in DeLaMar Theater op 16-3. Daar nog te zien t/m 30-4. Foto: Stephanie Pistel

In de nieuwe Scènes die 21-3 uitkomt, vertelt Japin over zijn toneelbewerking.

Meer weten

Genre: